Pagina 2 van 2

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 14 jul 2018 23:35
door Corrie
Moedig om weer te wachtlijsten. Maar mooi om ook weer vooruit te gaan kijken. Ik vond het enkele jaren geleden heel moeilijk om me aan te melden, moest een heel hoge berg over. Ik hoop dat er over een poosje een heerlijk harig balletje om Beer heen huppelt.

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 23 jul 2018 10:49
door wubke
Ik heb naar aanleiding van dit bericht gisteren met tranen in mijn ogen het verhaal van Indy zitten lezen. (Lang niet op het forum geweest)
Wat een nachtmerrie met een heel verdrietige afloop. Zo'n jonge hond met nog zo'n toekomst.....heel veel sterkte!

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 27 jul 2018 01:09
door Erna
Moeilijk Jet, maar wel een goed besluit.
Gelukkig is er de wachtlijst, zodat jullie in alle rust het verlies van Indy een plek kunnen geven.
Het zal nog steeds onwerkelijk zijn dat ze er niet meer is.

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 27 jul 2018 11:17
door jetwolrich
Ja Erna, het is nog steeds heel moeilijk. Natuurlijk gaan de scherpe kantjes er een beetje vanaf. Het is nu bijna 6 weken geleden.
Maar in de weekenden denk ik steeds aan wat er toen in het laatste weekend van juni gebeurde. Ik kan het op de klok weer voor me zien. En er zijn ook zoveel momenten op de dag dat ik me realiseer dat ze er niet meer is.
Beer heeft zich intussen helemaal aangepast aan de situatie. Het wolvengehuil waar Indy mee is begonnen hoor ik niet meer. Beer heeft een andere manier van communiceren, een soort praten met hoge en lage geluiden. Geen geblaf.
Ze is wel wat waakser. Ze weet dat zij nu weer moet opletten en de leiding moet nemen. Maira is veel te oud en hoort en ziet slecht.
Indy zweeft nog een beetje om ons heen lijkt het wel.
Dat zal misschien wel zo blijven. Die kleine prachtige Indy, en zo lief en vrolijk.
We zullen haar niet zomaar vergeten.

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 27 jul 2018 12:29
door Jolanda
jetwolrich schreef:
27 jul 2018 11:17
Ja Erna, het is nog steeds heel moeilijk. Natuurlijk gaan de scherpe kantjes er een beetje vanaf. Het is nu bijna 6 weken geleden.
Maar in de weekenden denk ik steeds aan wat er toen in het laatste weekend van juni gebeurde. Ik kan het op de klok weer voor me zien. En er zijn ook zoveel momenten op de dag dat ik me realiseer dat ze er niet meer is.
Beer heeft zich intussen helemaal aangepast aan de situatie. Het wolvengehuil waar Indy mee is begonnen hoor ik niet meer. Beer heeft een andere manier van communiceren, een soort praten met hoge en lage geluiden. Geen geblaf.
Ze is wel wat waakser. Ze weet dat zij nu weer moet opletten en de leiding moet nemen. Maira is veel te oud en hoort en ziet slecht.
Indy zweeft nog een beetje om ons heen lijkt het wel.
Dat zal misschien wel zo blijven. Die kleine prachtige Indy, en zo lief en vrolijk.
We zullen haar niet zomaar vergeten.
💖

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 27 jul 2018 21:42
door Maureen
Ik denk dat dat echt zo is Jet, dat ze nog bij jullie is. En dat blijft ook vast en zeker zo. Ze maakte al deel uit van jullie huishouden voor ze geboren was. Dat maakt de band nog intensiver.........

Re: We staan er weer op....na Indy

Geplaatst: 28 jul 2018 16:00
door Charlotte
En wat hebben jullie voor haar geknokt die eerste paar weken van haar leven.
Dat maakt de band nog specialer.