Tja..na die vier jaar, ze was toen 15 jr. ging het van de ene dag op de andere een stuk minder.
De nieuwe DA vond niets verontrustends. Vitamine injectie en hup naar huis. We hebben nog aangedrongen op een beter onderzoek en gevraagd of ze echt geen vocht achter haar longen had.
Nee hoor....
De volgende dag belden we, we wilden een second opinion door haar collega...onze oude DA die daar nog werkte.
Hij luisteren... Ja, zei hij nog, soms hoor je het niet zo goed, maar ik denk dat ze toch vocht achter haar longen heeft. Met die opmerking nam hij zijn collega wat in bescherming denk ik.
Hij heeft haar toen iets vocht afdrijvends gegeven.
In de auto liet ze alles al lopen. Aan het eind van de dag was ze zeker 1,5 kilo lichter. Maar haar nieren konden het niet meer aan.
Wat ik trouwens opvallend vond in haar geval, dat het zo plotseling opkwam. Ook de eerste keer. De ene dag liep ze nog redelijk gewoon mee en de volgende dag bleef ze gewoon bij de poort staan. De tweede keer, toen het zo snel verslechterde ook. Van het enen moment op het andere. Dat kan dus ook. ( Even een weetje) . Ayla was een bikkel. Had ze het maar eerder laten 'zien' .
Ik heb de indruk dat jouw DA er goed bovenop zit. Fijn.
Onnodig te zeggen dat we die DA vaarwel hebben gezegd. Was namelijk niet haar eerste inschattingsfout. Maar goed, ook een DA is maar een mens natuurlijk.
Helaas was die wissel geen gelukkige. Onze arme Stapper. Tot drie maal toe verkeerde diagnose.
Door verkeerde hoeveelheden medicijnen (dat wat in het zakje zat was 2x zo sterk als dat wat op het zakje stond) is hij, toen we met een noodvaart naar een specialist gingen, op de operatietafel overleden. Ook de specialist was er kapot van. Hij vond de voorgeschreven hoeveelheid medicatie al te veel geweest...laat staan het dubbele.
We zijn nu al jaren zeer tevreden met de DA in Hoogeveen...
