Even voorstellen Hannie

[Hannie]

Hi Hannie,welkom hier Leuk dat je je aan t oriënteren bent voor een smousje.Ik heb 2 smousjes,Pip mijn oudste bijna 10 jr heeft totaal geen jacht instinct,maar mijn jongste Funghi (ruim 5 jr ) is in veel opzichten een terriër in hart en nieren!Zij jaagt op alles,dus persoonlijk zie ik weinig verschil tussen een fauve en een smousje/border En vrienden met smousjes die ik ken daar jagen de smousjes ook van!Als Funghi mijn oudste alleen al wild ruikt dan wordt ze al waus,dus hoop dat je een goed beeld hebt en krijgt van de hollandse smous.Als je geen jager wilt zou ik sowieso niet voor de smous gekozen hebben Maar wie weet hebben anderen hier andere ervaringen.In ieder geval welkom hier!

Ik wel ik zal proberen het uit te leggen. In mijn eerste post schreef ik: "Ik kan een Fauve hier niet bieden wat hij nodig heeft om gelukkig te zijn." Een Fauve wil jagen, en alleen maar dat. Ik kon ze in mijn vorige woonplaats laten jagen. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze ook achter wild aan gingen. Want een jacht hoeft namelijk niet succesvol te zijn. Ze vonden dus zo goed als nooit wild maar hadden wel de gelegenheid te speuren naar wild. Vaak moesten ze genoegen nemen met niets, soms ook viel er een nestje babymuisjes te verdelen. Of een mollengang uit te graven. Het feit alleen dat ze zich konden uitleven op datgene waar ze voor gefokt zijn maakte van hun tevreden en gelukkige honden. En iets anders vonden ze niet leuk om te doen. Al die hondensporten waren aan hun niet besteed. Vonden ze niks aan.
En daar zit hem volgens mij het verschil. Ik ga ervan uit dat een Smous, zelfs al is het eentje die graag achter wild aangaat, ook andere dingen leuk vindt om te doen. Dat is in elk geval wel wat ik overal lees. Dat de Smous in het bos mogelijk aangelijnd moet vind ik geen probleem, mijn Fauven liepen/lopen in het bos ook altijd aangelijnd. Ze mogen hier officieel ook niet los lopen in de bossen. Maar daarbuiten moet het toch mogelijk zijn wat leuks met ze te kunnen doen. Waar dan uiteindelijk de keuze op valt dat weet ik nog niet, dat hangt natuurlijk helemaal af van het karakter van de hond en wat hij zelf leuk vindt en van het aanbod in de omgeving.
En puppycursus en gehoorzaamheidstraining zijn bij mij standaard onderdeel van de opvoeding. Hoe lang ik daarmee doorga hangt ook van de hond af. Maar de basis rond ik altijd af. Pike maakte overal een lolletje van, stak de draak met elke oefening, Duc vond er helemaal niks aan en verveelde zich te pletter, Armagnac was redelijk voergericht en vond het wel leuk om te gaan "verdienen". Die kwam het verst. Op het trainingsveld wel te verstaan daarbuiten golden andere wetten

[Hannie]

Er komt een bont gezelschap aan Smousjes voorbij hier. Het is duidelijk dat er de nodige zijn die graag ergens achteraan gaan. Naar Vlieland zwemmen ohhh dan krijg je toch een hartverzakking. Maar jullie zijn toch allemaal wel erg blij met jullie Smousjes, jager of niet.
Ik denk nog steeds dat het voor mij een goede keuze is. Ik ben weg van ruwharige jachthonden. De stap naar een voorstaande hond het ik overwogen. Er zijn hier volop mogelijkheden om met dat soort honden te trainen. Maar ik vind ze allemaal te groot. Ik ben ook gek van de ruwhaar teckel, maar die is me eigenlijk net even te klein (en te lang). Ik zoek een tussenmaatje hond, net als de Fauve. En binnen de ruwharigen kom je dan al gauw bij de terriers terecht, en dat zijn niet echt de types die me aanspreken. De Smous spreekt me wel aan. Voldoet aan de gewenste afmeting. De vacht, de kleur, het model. En het belangrijkste is natuurlijk het karakter. Ik heb nog steeds de indruk dat dat past. Nog belangrijker is misschien wel gezondheid. De Smous staat nog steeds te boek als een gezond ras, maar pech kan je met een individueel geval natuurlijk altijd hebben. Daar heb ik inmiddels ook mijn portie wel van gehad met mijn laatste Fauve. Maar ik doe niet aan doemdenken. Want dan kan ik helemaal geen hond meer kopen.
Ik hoop op niet al te lange termijn via bijvoorbeeld een ritsdag wat persoonlijke contacten te kunnen leggen om eens te praten over het ras. Dat communiceert toch beter dan heen en weer berichten schijfen op het forum.

[Hannie]

Hannie welkom op het forum.
Wij kregen in 1990 onze eerste smous. Zij heeft nooit gejaagd.
Nu woont Lisa al weer ruim 16 jaar bij ons. Het jagen viel bij haar wel mee.
Toen ze jong was ging ze achter paard met sulky aan en op het strand achter de paarden.
En een keer achter een ree.
Ik kon het niet echt jagen noemen, maar eerder blaffend er achteraan rennen. Dat vond ik op zich wel eng omdat ik natuurlijk niet wist hoe dat zou aflopen.
Later alleen achter de konijnen aan, heeft er nooit een gevangen, wel ooit een pulletje dat ineens voor haar uit rende.
Lisa reageerde op de jachtfluit en bleef nooit lang weg.
Nu is ze oud en doof, mag daarom niet meer los. Ze hoort ons of de fluit niet meer en blijft lopen.
Ik wens je veel plezier op het forum, er valt veel te lezen.

Met paarden is altijd oppassen geblazen. Die kunnen uithalen als er naar de koten wordt gehapt en een klap met een hoef kan fataal zijn. Ik heb wel eens een Mastino door de stalgang zien vliegen. Die had niks gedaan, alleen maar plotseling achter het paard langs gelopen. Een paard schrikt dan en haalt uit. Gelukkig is dat toen goed afgelopen. Maar dan schrik je toch wel even hoor.
Mijn Fauven zijn allemaal gesocialiseerd met paarden. Die keken niet op of om als er een paard of aanspanning voorbij kwam. Ik kan me puppy Pike nog herinneren toen ik hem voor het eerst meenam naar de paarden, een buitenwedstrijd. De paarden galoppeerden links en rechts om hem heen, de grond deinde ervan, en wat deed puppy Pike? Neusje aan de grond op zoek naar lekkere verse drollen

[Jeanette]

Het is jammer dat de Ritsdagen niet meer die bijeenkomsten zijn zoals ze waren b.v. in Zeewolde. Daar kwamen ook aardig wat gewone Smousbezoekers op af en met het winkeltje/info standje en de wandelingen met de eigenaren daar, was er veel te kletsen.
Ook al omdat het familiedagen waren...het hele nest werd uitgenodigd.
Nu in coronatijd is dat laatste niet meer zo, er moet veel te veel ingehaald worden.

Ik denk dat hier toch een aardig groepje mensen zit met jarenlange smouservaring en vanuit heel verschillende hoeken.
Van show-smous tot wedstrijdsmous.

Met Bloemetje en Dieuw hebben we wel aan van alles gesnuffeld.
Bloem vindt eigenlijk alles leuk. Speuren, behendigheid, cirkeltraining, ..
En ze is overal goed in. Ze wil winnen.
Dieuw loopt snel 'vol' ...maar ik denk dat ze best goed in speuren zou kunnen zijn als we meer aandacht aan haar zouden besteden.
Cirkeltraining was voor de meiden nog het leukst. Allerlei leuke opdrachten en behendigheid dingetjes in een cirkel om je heen.
Baasje blijft in het midden aanwijzingen geven. Dus meehollen hoeft niet...een enorm voordeel.

[Hannie]

Het is jammer dat de Ritsdagen niet meer die bijeenkomsten zijn zoals ze waren b.v. in Zeewolde. Daar kwamen ook aardig wat gewone Smousbezoekers op af en met het winkeltje/info standje en de wandelingen met de eigenaren daar, was er veel te kletsen.
Ook al omdat het familiedagen waren...het hele nest werd uitgenodigd.
Nu in coronatijd is dat laatste niet meer zo, er moet veel te veel ingehaald worden.

Bedoel je dat geen hele nesten meer worden uitgenodigd? Hoe gaat het dan wel?
De ritsdagen zullen toch wel terugkomen in hun oude vorm als het allemaal weer mogelijk is?
Bij de Fauve heet het de jonge-honden-dag, 1x per jaar, en die is dit jaar voor de 2e keer niet doorgegaan.

Ik denk dat hier toch een aardig groepje mensen zit met jarenlange smouservaring en vanuit heel verschillende hoeken.
Van show-smous tot wedstrijdsmous.

Met Bloemetje en Dieuw hebben we wel aan van alles gesnuffeld.
Bloem vindt eigenlijk alles leuk. Speuren, behendigheid, cirkeltraining, ..
En ze is overal goed in. Ze wil winnen.
Dieuw loopt snel 'vol' ...maar ik denk dat ze best goed in speuren zou kunnen zijn als we meer aandacht aan haar zouden besteden.
Cirkeltraining was voor de meiden nog het leukst. Allerlei leuke opdrachten en behendigheid dingetjes in een cirkel om je heen.
Baasje blijft in het midden aanwijzingen geven. Dus meehollen hoeft niet...een enorm voordeel.

Cirkeltraining is nieuw voor mij. Daar had ik nog niet eerder van gehoord. Klinkt goed

[Maureen]

Hallo Hannie. Ook welkom vanuit Zeist.
Wij hebben momenteel twee smouzen: Stijnke (Bikkel op haar stamboom) en Dorus (Harm), haar zoon.
Voor ons smous 4 en 5. De eerste (Mijntje) was een jageres: muizen, reeën, konijnen, hazen en zeker ook mollen. Toch was ze meestal binnen twintig minuten terug.
De tweede (Lienke) was er absoluut niet in geïnteresseerd. Ze liep weleens een meter of 30 ergens achteraan als het hard voorbij kwam rennen, maar kwam dan gauw weer terug.
In die tijd hadden we ook nog een beagle en later een andere beagle. Bij die twee waren we blij als ze binnen een uur terug waren. Ook die kwamen altijd terug, maar het was totaal anders dan met de smouzen. En vast vergelijkbaar met de fauves..
Smous 3 (Baukje, dochter van Lienke) ging weleens ergens achteraan, maar was ook meestal heel vlot weer terug.
Het tweetal dat we nu hebben kan samen flink op jacht gaan, maar heb je ze apart, dan scheelt dat wel. Stijnke is dan meestal vlot weer terug. Dorus blijft langer bezig, maar is ook altijd binnen een half uur weer retour.

[Karin]

Welkom Hannie,
Wij hebben sinds ruim twee maanden nog 1 smouzendame. Onze ruim 12-jarige Suske. Een dierenarts schatte haar laatst (zonder dat er onderzoek aan vooraf ging) op basis van uiterlijk en gedrag ongeveer 4 jaar. Een zeer vitale dame bij wie de ouderdom zich alleen laat zien in een licht verminderde nierfunctie.

Ook haar dochter Fien heeft ruim 8 jaar deel uitgemaakt van ons gezin. Wij hebben iets meer dan twee maanden geleden afscheid van haar moeten nemen, omdat een ernstige, zeldzame aandoening ook met dag en nacht zorg en aandacht niet onder controle te krijgen was. Wat missen we ons vrolijke dametje nog enorm.
Voor Suske is het prima zo, zij is zonder haar dochter (waar noodgedwongen zeer veel aandacht naar toe ging) zelfs opgeleefd.

[Hannie]

Nou Hannie aan de smous heb je zeker een goede werk hond Ze vinden alles leuk als ze maar mogen werken voor hun baas!Het zijn leergierige honden!Ik doe aan verschillende trainingen,van detectie tot aan fitness,en mijn honden houden ook enorm van target training!Dus genoeg mogelijkheden met de smous En net als met de Fauve zal de een de ander niet zijn,dat lees je nu ook over de smous.Elke smous is weer anders qua karakter,vacht,uiterlijk maar 1 ding hebben ze gemeen en dat is dat het geweldige honden zijn,met een enorm trouw hart naar zijn/haar baas!Dus veel plezier met de voorbereiding op de weg naar je eigen smousje

Ja dit is wat ik op meer plaatsen gelezen heb. Het lijkt me dan ook dat ik altijd wel iets kan vinden wat de hond leuk vindt om te doen. Ik zoek nu een hond die echt mijn maatje kan worden, waar ik leuke dingen mee kan doen. Niet alleen maar wandelen (wat ik overigens ook graag doe hoor).

Hallo Hannie. Ook welkom vanuit Zeist.
Wij hebben momenteel twee smouzen: Stijnke (Bikkel op haar stamboom) en Dorus (Harm), haar zoon.
Voor ons smous 4 en 5. De eerste (Mijntje) was een jageres: muizen, reeën, konijnen, hazen en zeker ook mollen. Toch was ze meestal binnen twintig minuten terug.
De tweede (Lienke) was er absoluut niet in geïnteresseerd. Ze liep weleens een meter of 30 ergens achteraan als het hard voorbij kwam rennen, maar kwam dan gauw weer terug.
In die tijd hadden we ook nog een beagle en later een andere beagle. Bij die twee waren we blij als ze binnen een uur terug waren. Ook die kwamen altijd terug, maar het was totaal anders dan met de smouzen. En vast vergelijkbaar met de fauves..
Smous 3 (Baukje, dochter van Lienke) ging weleens ergens achteraan, maar was ook meestal heel vlot weer terug.
Het tweetal dat we nu hebben kan samen flink op jacht gaan, maar heb je ze apart, dan scheelt dat wel. Stijnke is dan meestal vlot weer terug. Dorus blijft langer bezig, maar is ook altijd binnen een half uur weer retour.

Ah de beagle. Ja dat zijn ook notoire neusachternalopers! Ik heb er maar een gekend. Dat was een enorme snoepkont en dikkertje dap. Hij ging ook regelmatig alleen op pad. Ik ben mijn eerste Fauve, Pike, twee keer "kwijt" geweest. Een maal 2 uur nadat hij al luid gevend 5 hazen had opgestoten, en een maal 3,5 uur na reeënjacht. Reeën zijn het ergste, want die vluchten al snel kilometers weg. Een haas of konijn gaat nooit zo ver. Een fazant vliegt op en dan is er aan de grond geen spoor meer om te volgen en is het einde jacht. Terugkomen doet een Fauve altijd, je weet alleen nooit van tevoren wanneer. En of hij niet onderweg onder een auto of trein is gekomen want ze kunnen ver gaan.

In elk geval nog twee jaar wachten, misschien wel meer. Maar op dit moment kan ik daar niet mee zitten, het eerste half jaar is al ongemerkt voorbij gegaan. Ik heb Duc nog. Oud en gebrekkig, maar hij is er nog. Hij maakt nog graag een wandelingetje. ZIjn eten smaakt hem nog prima. Zijn organen zijn (qua bloedbeeld) prima in orde. Hij slijt zijn dagen verder vooral slapend en snurkend. Voorlopig is het goed zo.

[Hannie]

Welkom Hannie,
Wij hebben sinds ruim twee maanden nog 1 smouzendame. Onze ruim 12-jarige Suske. Een dierenarts schatte haar laatst (zonder dat er onderzoek aan vooraf ging) op basis van uiterlijk en gedrag ongeveer 4 jaar. Een zeer vitale dame bij wie de ouderdom zich alleen laat zien in een licht verminderde nierfunctie.

Ook haar dochter Fien heeft ruim 8 jaar deel uitgemaakt van ons gezin. Wij hebben iets meer dan twee maanden geleden afscheid van haar moeten nemen, omdat een ernstige, zeldzame aandoening ook met dag en nacht zorg en aandacht niet onder controle te krijgen was. Wat missen we ons vrolijke dametje nog enorm.
Voor Suske is het prima zo, zij is zonder haar dochter (waar noodgedwongen zeer veel aandacht naar toe ging) zelfs opgeleefd.

Dat is nog maar pas geleden Karin, dat je Fien hebt moeten laten gaan. Alsnog sterkte, het verlies van een hond hakt er altijd behoorlijk in. Wel fijn dat Suske is opgeleefd. Onze Duc voelde zich compleet eenzaam en verlaten. Hij was van pup af opgegroeid met de andere Fauven. Die waren ook altijd zijn grote steun (hij is niet zo zelfverzekerd als een Fauve zou moeten zijn). Nu is hij bang om mij kwijt te raken.

[Karin]

Daar waren wij in eerste instantie ook bang voor, maar het tegendeel gebeurde. Er wasemen flinke periode heel veel aandacht voor Fien. Na haar overlijden ging Suske echt meer “ruimte innemen”. Fien was van nature wat dominanter dan de zeer zachtaardige Suske, dat zal vast ook een rol hebben gespeeld.


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk