Even voorstellen....

[karindoes]

Hallo, mijn naam is Karin Does. Ik woon samen met mijn man Eppo in Koog aan de Zaan. We hebben 4 dochters, maar die zijn allemaal de deur uit. We hebben een stabij gehad en tot april van dit jaar een border terriër. Deze hebben we met pijn in ons hart moeten herplaatsen, want hij (Jip) was angstig/onzeker en dit uitte zich in uitvallen naar honden en kleine kinderen. Wij passen 2 dagen per week op kleinkinderen en vonden het niet meer vertrouwd, maar ook niet fijn voor Jip zelf. Hij heeft nu een hele lieve baas die geen kleine kinderen om zich heen heeft.
We willen dolgraag weer een hondje en ik vond een border zo leuk, maar ga toch niet weer voor hetzelfde ras (Ik denk wel dat we ook gewoon pech hebben gehad). Dus hebben we ons nu op de wachtlijst laten zetten voor een Smous. Een kennis van me had er één en ik vind dit ook zulke leuke hondjes....We staan pas vanaf juli op de wachtlijst (reu of teef, maar lichte voorkeur teef...ik denk vanwege de slechte ervaring met Jip) dus we zijn voorlopig nog niet aan de beurt. Ik mis een hondje in huis ontzettend en hoop dat ik zolang kan wachten. Wij houden ontzettend van wandelen (thuis en in het buitenland) en dat is zo gezellig met een hondje naast je. Ik blijf graag meelezen over al jullie Smousverhalen !

[jetwolrich]

Welkom Karin, op het forum.
Wij wonen in Groningen en we hebben hier Beertje van 12 jaar en Bruun van 4.
Hij is de achterkleinzoon van Beertje.
Wij hadden Appenzellers, pittige flinke honden, met veel energie.
We wilden er een kleine hond bij, die zich makkelijk zou voegen in ons roedeltje.
Dat deed Beertje als de beste. Ze heeft twee nesten gehad. Heel bijzonder en best spannend. Maar ook zo leuk, als je wachtlijsters blij kunt maken met een pupje. Ik had het niet willen missen.
Onze Smouzen vond ik best makkelijk op te voeden. Bruun had wat teveel voorkeur voor zwemmen. Dus heel wat keren zelf te water om meneertje eruit te halen. Nu is dat voorbij. Hij wacht keurig op toestemming, tenminste, bijna altijd.
Beertje is oud en wijs, we hebben alleen maar plezier van haar.
Dus nu maar wachten, Karin, hopelijk duurt het niet al te lang.
Zonder hond is het leven net iets minder leuk.

[Jeanette]

Welkom Karin.
Wij, oud Zaankanters, hebben Sam (voorbeeldige smous-reu), Ayla (prima smousje) en Stapper gehad...Stapper was een fijne hond, maar wel een echte reu t/o andere reuen, soms.
Nu hebben we Bloemetje en dochter Dieuwertje. Bloem geeft niks om andere honden. Als ze te dichtbij komen kan ze laten zien dat ze dat niet fijn vindt. Wij vinden haar geweldig. Er is maar één hond voor haar...Dieuwertje.
Dieuw is erg alert en beschermt Bloem. Ze is erg fel tegenover andere honden als ze meent in te moeten grijpen.
Vooral kleine honden zijn de klos. Voor ons is ze een top hond. Slim, lief...
Ze zijn heel erg verknocht aan elkaar.
Ze kunnen beide niet los...jagen.
We hebben zeven nesten gehad en hebben ook aardig wat nesten mogen zien.
Smouzen kunnen erg druk zijn als pup. We hebben zoete nestjes gehad... en nestjes waar de pups de boel en elkaar wel belaagden. Druk druk...
Inclusief handen en enkel bijters.
M.a.w.... opvoeden is een dingetje.
Vooral met kleine kinderen moet je erg goed weten hoe je dat bijt gedrag..als ze dat hebben...om kan buigen.

[Maureen]

Welkom Karin vanuit het midden des lands.
Wij zijn begonnen met smous Mijntje als maatje voor onze beagle Mascha. Twee jagers, maar vaak gingen ze ieder een andere kant op: Mijntje achter wat ze zag bewegen en Mascha volgde haar neus.
Daar kwam nog een smousje bij: Lienke (officieel Baukelien) en zij heeft twee nestjes gehad. Van het tweede nestje bleef Baukje bij ons, want zij was veel te angstig om bij kleine kinderen te plaatsen vonden wij. Helemaal niet een echte smous wat dat betreft. Maar in ons roedeltje voelde ze zich prima.
Intussen was Mascha overleden, maar kort voor Baukje kwam hadden we een herplaats-beagletje opgevangen: Stella.
Een kwartet honden was best veel, vooral omdat zowel Baukje als Stella wel een gebruiksaanwijzing hadden.
Toen in iets meer dan een jaar eerst Stella, toen Mijntje en vervolgens ook nog Lienke overleden, bleef Baukje alleen achter en dat vond ze duidelijk niet leuk. We hebben verschillende opties geprobeerd, maar Baukje durfde eigenlijk alleen met een andere smous. Dus het werd weer wachtlijst voor ons.
Op advies van de keurmeester die het nestje kwam bekijken waar voor ons een pup bij was, kregen we Stijnke (officieel Bikkel). Een perfecte match met Baukje vond Baukje en Stijnke was het daar helemaal mee eens.
Stijnke heeft ook weer twee nestjes gehad en van het tweede nest mocht Baukje kiezen welke reu haar het beste beviel als maatje. Dat werd Dorus (officieel Harm).
Baukje is ruim 17 jaar geworden en nu hebben we alleen Stijnke en Dorus nog.
Een prima setje bij elkaar. Allebei jagers, hoewel Dorus veel meer dan zijn moeder. Zij kan vaak gewoon los, maar hij alleen als de voorwaarden voor hem ideaal zijn en dat is bijna nergens. Gelukkig houdt hij van draven naast de fiets, dus hij krijgt volop de kans om de poten te strekken.

[Karin]

Welkom Karin,

Na Suske en haar dochter Fien hebben wij nu ons derde smousje in huis.
Senna, een herplaatsertje van heel ruim 12 jaar inmiddels.
Inmiddels zijn we ook al weer bijna aan het eind van de wachtlijst, net als onze jongste dochter, die zich op dezelfde dag heeft ingeschreven.
Smouzenliefde is een beetje een familiezaak dus, want ook een tante (van mijn man) is een fanatiek liefhebster.

[sammydesmous]

Welkom Karin.

Wat fijn dat je op de wachtlijst staat voor een smous. Het zal nog even duren voor er een bij jullie rondloopt. Tot die tijd kun je je hoer inlezen en meepraten als je wilt. Op het forum zitten echt smouzenmensen van het eerste uur. Veel ervaring met smouss, teefjes, reutjes en nestjes enz.

Wij hebben nu Teddy, zij is 29 november 1 jaar geworden.

Vorig jaar hebben wij in hele korte tijd onze 2 smousjes verloren. De oudste Sammy aan de gevolgen van een milttumoroperatie en haar dochter Lieveke 5 1/2 maand later aan acuut nierfalen omdat zij sinds het overlijden van haar moeder steeds slechter tot niets meer ging eten. Wij zeggen zij is gestorven door het verdriet om Sammy.

Gelukkig stonden we al heel lang op de wachtlijst waardoor we snel aan de beurt waren en Teddy kregen. Zij is een heel lief meisje. Slim en ondeugend.