janken

[Martine]

Ik heb zojuist mijn eerste officiele klacht over Bobbie gekregen...
De buurvrouw was het nu zat!
Hij jankt aan één stuk door als ik er niet ben, en dit is nu al een paar maanden zo.
Hij doet het zowel in als buiten de bench.
Dat doet hij ook als ik even naar de wc ga, ga douchen of op zolder bezig ben en hij alleen moet blijven en in het weekeind vanaf een uur of 7.
Ik wordt er gek van, en wat ik tot nu toe heb geprobeerd heeft nog niets geholpen.

-Ik heb het eerst genegeerd, zodat hij niet het idee kreeg dat hij iets met dat janken zou bereiken.
-Ik heb de radio aangelaten.
-Uiteindelijk ben ik zelfs boos geworden.
-Ik heb hem laten schrikken door op de gang te gaan staan en een blik met knikkers op de grond te gooien zodra meneer begon.
Een speeltje ter afleiding geven helpt niet omdat hij dit alleen maar sloopt en vervolgens ook opeet wat ik erg gevaarlijk voor hem vind....(zelfs een zwarte Kong)

Ik begin een beetje moedeloos te worden...
Herkent iemand dit en hebben jullie tips voor me?

...Verder is het gelukkig de fijnste hond van Nederland!...

groet, Martine

[Erna]

Martine wat vervelend. Ik heb dit gelukkig bij geen van mijn honden meegemaakt en kan je geen andere tips geven dan die je zelf al hebt toegepast.
Sterkte in de strijd.

Groetjes, Erna.

[Jajo]

Martine,

Ik heb wel een idee hoe het komt en zelfs hoe je het kan oplossen. Ik ben echter heel bang dat het je in het verkeerde keelgat schiet, als ik je aanwijs waar mogelijk de oorzaak ligt.
Je ziet ik behandel het zeer voorzichtig, ik ken noch jou noch je hond, maar dit gedrag komt niet uit de lucht vallen.
Dus zeg maar als ik hier iets "op papier" mag zetten, dan zal ik proberen je voorzichtig de weg te wijzen.
Wanneer je een baan hebt en niet twee weken de tijd om dit te corrigeren, wordt het iets ingewikkelder.

Groetjes, Jozé

[Martine]

Hoi Jozé,

Ik kan wel wat hebben hoor, hahaha (je gaat toch niet schelden hoop ik?!?)
Ik ben erg benieuwd naar je verhaal!
Van een dierenarts kreeg ik zojuist de volgende tip die ik eerst wil uitproberen:
Ik bind zijn snuit dicht zodat hij niet kan janken (Zijn neus blijft vrij hoor en het doet ook geen pijn) en dan ga ik naar boven voor een paar minuten. Als ik terug kom haal ik kalm zijn korf eraf en geef hem een schouderklopje omdat hij stil is geweest. (dat hoop ik natuurlijk)
Verder heb ik de bench in de gang gezet, zodat er 2 muren tussen hem en de buren zitten. Helaas zijn onze huizen best wel gehorig merk ik, vooroorlogse bakstenen...

Het is overigens niet zo dat ik de hele dag met hem bezig ben hoor, al zou je dat wel misschien opmaken uit mijn verhaal; hoe gek ik ook op hem ben, het is en blijft wel een hond hoor en hij staat onderaan in de rangorde van ons gezinnetje.
enne, ik heb geen baan maar heb wel een lekker gevulde agenda.

Ik ben benieuwd naar jouw idee van de oorzaak van zijn gejank en de oplossing.

groet, Martine

[Monique]

Ik ben ook heel benieuwd naar het antwoord van jajo! Jojo hoor ik nl. ook janken als ik thuis kom....maar volgens mij reageert hij dan op het geluid van de auto die de oprit oprijdt. De buren hebben nl. nog nooit iets gehoord zeggen ze.
Maar Jojo is ook een enorme plakker, net als bobbie waarschijnlijk, staat hij zachtjes voor de WC-deur of de douchedeur te janken. Stuift blij op mij af als ik even naar boven ben geweest en weer naar beneden kom. Hij is niet bij mij weg te slaan....en ondanks dat ik hem héél lief vind heeft het ook wel iets kruiperigs en benauwends. Ik stuur hem dus vaker weg als hij weer zo enthousiast op mij af stuift (vanuit de gedachte: ik bepaal hier wanneer jij naar mij toe mag komen, ik vind het ook wel sneu maar denk ook: dat is hondentaal en sneu is een mensengevoel).
Komend weekend zijn ze een nachtje alleen . Overdag haalt mijn schoonzus ze op, 's avonds laat en 's morgens vroeg laat ee vriendin ze uit en 's middags haalt mijn schoonzus ze weer op. 's nachts zijn ze 'alleen'' thuis. Wij gaan naar het 50-jarig huwelijksfeest van mijn ouders in Limburg en de honden kunnen helaas niet mee. Ik hoop dat Jojo het overleeft: 60 uur zonder het vrouwtje

[Jajo]

Martine,

Ik zal proberen mijn gedachten goed onder woorden te brengen. Dat is niet zo makkelijk nu ik afgelopen dinsdag mijn eigen hond heb moeten laten inslapen.
Ik had aan Ariënne geschreven dat ik voorlopig weinig zou zeggen, maar wel mee zou lezen. Nu vind ik dat jouw probleem aanpak vereist en het was zo'n dringende oproep, dat ik toch maar wat van me laat horen.

Daar gaan we dan:
Zoals je weet duurt de socialisatie periode bij honden tot ongeveer 16 weken. Rond deze tijd begint de rangorde fase. Dan moet er geleerd worden wie de baas is en waar de hond moet staan in de roedel. Dat is ook de tijd dat de moeder en de hoger geplaatste honden binnen de roedel de pup op soms grove wijze gaan corrigeren.
Is de pup te brutaal en dringt hij zich op, dan volgt er een snuitbeet of wordt er grof in de nek gebeten. Geen heisa bedoelt de hogergeplaatste. Ik heb daar nu geen zin in, terug naar je plaats en uit mijn gezichtsveld.

Wat doen wij nou vaak met deze "lieve kleine schatjes" We verheffen ze boven de plaats waar ze in de rangorde horen. We geven ze meer eer dan ze rechtens toekomt. Als we weg gaan wordt er afscheid genomen, als we terugkomen worden ze begroet. Dat is NIET des honds.
De roedelleider heeft het recht te gaan en te staan waar hij wil, het recht om te vertrekken en terug te komen wanneer hij dat wil. De lager geplaatsten, allemaal dus, hebben maar te wachten wat de volgende actie van de leider is en wanneer ze weer in het belang van heel de roedel moeten opdraven. Een lager geplaatste en zeker een jonge hond zonder status heeft dus nooit het recht om de leider te dwingen om aan zijn verzamel signaal te gehoorzamen.

Ik heb uitgerekend dat jouw hond op de leeftijd van 9 maanden met dit gedrag is begonnen. Voor die tijd had je hem er dus van moeten overtuigen, dat hij niets in de melk te brokkelen had. Als jij weg ging had hij dus gewoon op zijn plaats moeten gaan liggen en als je terugkwam had je hem nooit mogen begroeten voordat je daar zelf zin en tijd voor had. Een kwispelende hond bij de deur is misschien lief en ontroerend, maar die eist iets op waar hij geen recht op heeft: hij eist aandacht. Een lager geplaatste heeft niets te eisen, die moet afwachten of hij iets krijgt.

Nou kan je wel beginnen met zijn bek vast binden, maar dan gaat hij inwendig brommen. In ieder geval het geluid produceren wat nog kan. Stil zal hij waarschijnlijk niet zijn. Misschien onhoorbaar, maar niet stil. Als jij hem dan beloont bij het terugkomen, beloon je het inwendig grommen en ben je net even ver als voordien, want eenmaal de knevel los begint hij weer opnieuw. Je kan hem toch niet knevelen als hij alleen achterblijft? Dus dat lost niets op.

Je hele houding ten opzichte van de hond moet veranderen. Hij dwingt je nu om terug te komen, van de w.c., van de zolder, uit de douche. Met welk recht? Als je nu naar oplossingen gaat zoeken om hem te dwingen stil te zijn door te straffen, te gooien met sleutels of knetterende radio's en je vergeet daarbij leider te zijn, dan los je nooit wat op en word je alleen een raadsel voor je hond. Waarom een raadsel? Omdat je hem waarschijnlijk een eer geeft die hem niet toekomt en met die eer geef je hem ook het recht om te eisen dat jij er bent om hem te koesteren, te verzorgen en er te zijn als het hem uitkomt.

Negeer hem zolang als jij geen tijd voor hem wil hebben. Ga nooit naar hem toe, tenzij je hem ergens heen geleid, mand of bench. Roep hem bij je als je daar behoefte aan hebt en eis dan ook dat hij komt. Wees nooit bars , scheld niet maar eis. Je moet een hond nooit iets vragen. Je moet een hond opdrachten geven.

Pas de mandtraining toe. Hij moet leren dat hij per dag enige tijd gewoon moet wachten tot de baas weer tijd en zin in hem heeft. Leg hem drie keer per dag vast zonder iets te zeggen. Met zijn riem aan de verwarming of op een rustige plaats. Begin met twee minuten. Hij zal zo verbaasd zijn dat hij in eerste instantie verdwaasd naar je zal kijken. Niets zeggen, gewoon vastleggen, geen oogkontakt. Alsof je tijdelijk een boodschappentas neerzet. Voor hij begint te protesteren maak je hem los, geeft een kort kompliment, een brokje of een aai over zijn bol en ga verder met werk. Niet overdrijven. Teveel aandacht is verheffing. Als hij vast ligt betekend dat voor de hele familie dat hij genegeerd moet worden. Iedereen moet zich daar aan houden.

Dit voer je op tot hij gewoon 15 minuten kan wachten, je verlaat eens de kamer zonder de deur dicht te doen. Als dat goed gaat doe je de deur eens dicht en komt ongedwongen weer binnen zonder hem aan te kijken. De leider heeft toch het recht te gaan en te staan waar hij wil? Juist. Ik denk ook dat je zelf schrikt van de hoeveelheid aandacht die je ongemerkt aan je hond geeft en waar hij geen recht op heeft. JE BENT NIET BIJ HEM IN DIENST.

Nooit gaan spelen als hij er zin in heeft. Altijd zelf het spel beëindigen. Speelgoed waar je samen mee speelt niet aan hem afstaan om er alleen mee te spelen, dan heeft hij de prooi gewonnen, snap je. Geef hem apart speelgoed voor alleen te spelen. Laat hem zijn energie buiten opstoken, dan hoeft hij binnen alleen maar te rusten.

Met mijn jonge Vizsla was ik 4 uur per dag aan het rausen, binnen werd uit principe niet gespeeld. Binnen wilde ik haar gewoon niet zien en dat wist ze. Ze had de aandacht gekregen die haar toekwam en verder niet zeuren. Ik kon haar bij een supermarkt neerzetten waar ik wou en ze bleef onaangelijnd wachten omdat ze geduld had geoefend. Dat is des HONDS.

Dus: Rangorde en mand-(of plaats) training. Dat lost alles op. Jouw houding is van wezenlijk belang. Ik vraag me dus af of hij zich in rangorde niet naar boven heeft gewerkt en denk dat je dat niet in de gaten hebt. Dat je ongemerkt zijn orders ben gaan opvolgen al ken je niet eens zijn opdrachten. Ik ken er drie inieder geval: kom van de w.c.- niet douchen en ben je helemaal gek, naar zolder!! niets daarvan.

Martine, het is een lang verhaal geworden en ik heb niet gescholden hè. Ik wou je wel helpen en als je je hond of jezelf hier in herkent, kun je er iets mee. Eigenlijk hoop ik dat, want dan ligt de oplossing dichtbij. En bedenk: Smousjes zijn schattig ( vind ik ook ) maar het zijn wel honden. Vizsla's zijn ook schattig en gelukkig ook honden en die hebben nou eenmaal leiding nodig.

Mocht je nog uitgebreidere leidraad nodig hebben koop of leen dan het boek van Bets Engel: De hondse baas. Niet makkelijk, wel duidelijk. Daarin staan heel wat probleemoplossende teksten.

Wil je meer, dan geef je maar een gil. Ben je het niet met me eens, dan mag je het ook zeggen.

Heel veel groetjes, Jozé

[Desi]

Jajo schreef:

Leg hem drie keer per dag vast zonder iets te zeggen. Met zijn riem aan de verwarming

Daar zullen de buren blij mee zijn. Wij hebben eeen tijdje naast buren gewoond die als ze niet thuis waren hun hond vast bonden aan de verwarmings buizen. Wanneer die hond begint te bewegen dreunt dit dus het hele blok huizen door! M i. is dit een buur onvriendelijk advies.

.

[Martine]

Hoi Jozé,

Enorm bedankt voor je uitgebreide adviezen.
Ik ga ze zeker opvolgen... en ik maar denken dat ik het best goed doe...
Als ik 's-ochtends binnenkom, komt hij jankend van vreugde op mij af en krult zijn rug om mijn benen. Inderdaad heb ik dit het eerste half jaar schattig gevonden; ik voelde me gevleid dat er iets zoveel om me gaf. Maar ik ben (op advies van mijn hondentrainster) dit al ruim een half jaar aan het negeren en heb zo de duur van de vreugdedans weten terug te dringen van een half uur tot een paar minuten. Pas als hij rustig ergens is gaan liggen loop ik achteloos langs en aai hem even.
Ook het janken heb ik de eerste 2 maanden zo aangepakt; negeren, maar dit klinkt zo ver door onze huizen heen, en ik zag absoluut geen vorderingen, dat ik andere manieren ben gaan zoeken. Ik heb een volhoudende hond, het is niet zo dat hij na een tijdje ophoud. Hij gaat gewoon door tot ik weer binnenkom na het strijken boven of van het boodschappen doen; zo heeft hij steeds weer de bevestiging gekregen dat janken zin heeft. Uiteindelijk kom ik tenslotte wel. Al is het na een paar uur.
Vandaag sprak mijn buurvrouw mij zeer geirriteerd aan, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

In elk geval, bedankt voor jouw verhaal, ik ga ervoor!

P.S., strekte met het verwerken van het verlies van jouw hond. Dit wist ik niet en ik vind het geweldig van je dat je het kunt opbrengen mij van advies te voorzien.

groet, Martine

[Jajo]

Desi, lees eerst eens goed. Hier beweegt de hond echt niet. Je bouwt iets op.Bovendien is alleen het doortrillen van verwarmingsbuizen iets voor een flat. In gewone huizen geldt dat niet.
Door het langzaam opbouwen zal de hond rustig blijven liggen, hij weet wat van hem verwacht wordt. Het is ook het totaalplaatje waar het om gaat. Als je onverwacht een hond aan de verwarming vastlegt zonder dat je weet waar je mee bezig ben gaat het natuurlijk mis. Maar jij mag hem ook aan de tafelpoot leggen hoor, als je dat beter vindt.

[Jeanette]

Hoi Martine,
Inmiddels ben ik al bij het hoofdstuk: Niet alleen kunnen zijn, uit het heel gezellige en leesbare boek De hondse baas. (Nog niet uit)

- Zorg dat de hond zich veilig voelt, door hem voldoende leiding te geven. Pas rangorderegels toe en doe mandtraining (Dat wordt natuurlijk uitgebreid uitgelegd)

- Mandtraining vooral ook oefenen als je thuis bent, zodat hij de mand niet koppelt aan alleen zijn.
- Breng de hond een poos vóórdat je weggaat naar de mand en negeer hem een tijdje als je weer terugkomt.
- Geen afscheid nemen of erg blij zijn als je weer terugkomt. Het is de gewoonste zaak van de wereld dat hij alleen is.
- Als de hond het niet meer erg vindt om alleen te zijn, kun je het leuk maken door een bepaald signaal te geven b.v. een kluif, een commando of een praatje. Dit pas doen als de hond alleen kan zijn.

Dit is een beetje kort, want mandtrainig e.d. wordt natuurlijk ook uitgebreid uitgelegd.
Maar het geeft wel een beetje een idee en heeft wel raakvlakken met wat Jozé uitlegd.
Vooral over rangorde regels wordt duidelijk gemaakt dat je b.v. er op moet letten dat de hond niet de leiding neemt zonder dat je het in de gaten hebt. (Stapper krabde b.v. aan de poort als we gingen wandelen. Kale plek, Lex de balen... Dus nu moet hij even zitten voor we de poort open doen en mag hij er pas door als we zeggen...toe maar!!! Het lijkt niks, maar gezien in het licht van rangorderegels is dit dus net even een puntje. Want eigenlijk zei hij, hé, doe die poort eens voor me open!!!)

Nou ja, ook een lang verhaal. Maar ik denk dat er wel wat in zit. Allemaal geen punt als er niets aan de hand is, maar bij 'gedragsproblemen' moet je toch een oplossing zien te vinden.
Niet te veel van het goede Roep maar hoor, als je het gezeur vindt

[Desi]

Onze ervaring is anders.
Wij woonden in een rijtjes huis, een blok van vier en het hele blok had er last vanals dat de hond weer vastgebonden werd aan de verwarming!

En een hond vastgebonden in een ruimte gaat na een gegeven ogenblik toch staan en bewegen!! Hij blijft echt niet op zijn plaats liggen!! En vastbinden aan de tafelpoot is denk ik ook geen goede oplossing. De tafel zal naar verloop van tijd op een andere plaats staan!!! :twisted:

[Jajo]

Martine,

Ik ben blij dat je er mee uit de voeten kan. Ik wens je alle succes. Mensen denken vaak dat ik een harde ben, maar om een hond echt op te voeden moet je als hond denken. Zijn taal spreken en verstaan. Dan is een hond pas echt gelukkig, dan weet hij waar hij aan toe is. Duidelijkheid, geduld en respect, maar geen eerbetoon.
SUCCES en laat over drie weken eens horen hoe je gevaren bent. Je hebt waarschijnlijk veel eerder resultaat.

Weltrusten!! Jozé

[Jeanette]

Volgens mij is bench training, misschien wel vergelijkbaar met aan een riem ergens vastleggen????
Ik denk zelf dat je, als je in de gaten hebt waar het precies om gaat, de 'regels' kan vertalen in regels die goed bij je passen.

[Mary]

Voor mij geldt altijd dat alles op een rustige manier moet worden aangeleerd.
Zindelijk maken, zit er bovenop, steek er veel tijd in, het resultaat zal er ook
naar zijn. Alleen zijn moet ook heel rustig worden aangeleerd. Benchtraining
terwijl je gewoon thuis bent en het liefst gewoon zichtbaar, werkt het beste.
Dat moet echt heel voorzichtig worden opgevoerd. Volgens mij is sloopgedrag
wanneer je niet thuis bent een voorbode van janken of blaffen daarna.
Ik denk dat er dan te weinig tijd is besteed aan het leren alleen zijn. Lawaai
maken in de bench maakt dat je er niet uit mag. Bij rustig blijven liggen zonder
gepiep of geblaf heb je je vrijheid zo weer terug. Dit is binnen twee dagen de
hond helemaal duidelijk. Zo is het aanleren van gewenst gedrag. Ben je daarin
niet duidelijk of ga je te snel kom je vanzelf terecht bij afleren van ongewenst
gedrag. Dat is stukken lastiger en kost veel meer tijd. Dichtbinden van zijn bekkie,
anmijnnooitniet! Vastbinden aan de cv ook maar niet. Rustig zijn in de bench is
de meest ideale oplossing. Die kan overal mee naar toe.

[Jajo]

Ja Jeanette, vertalen in beelden. Natuurlijk is benchtraining het zelfde als vastleggen. Ik heb echter de ervaring dat er veel mensen met kleine honden het zielig vinden een hondje in een bench te houden, dus hebben ze geen bench in huis. Dan is vastleggen hetzelfde.
In het geval van Martine hield ik rekening met het feit, dat de hond altijd werd opgesloten in de bench en daar dan zat te blaffen. Als je die plaats dan doorbreekt en start op een andere plaats is het schokeffect groter en is er geen link naar eerdere situaties.
Als ik schrijf aan de verwarming of de tafelpoot, maakt een ander daar de deurklink of de vogelkooi van, zal mij een worst wezen. Het gaat toch om het begrip.
Als ik Mary's verhaal lees, denk ik : Zo is het, dat is wat ik bedoel, alleen in andere woorden. Al mijn begrippen over leiderschap zitten in haar verhaal opgesloten.

En benchtraining gebeurt met een gesloten bench, dat is toch ook vastleggen!! Stuur een hond nooit met barse stem of voor straf naar de rustplaats. Het moet aangevoeld worden als een veilige plaats.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zo, nu ga ik het grafsteentje voor Meghann schilderen. Dat wordt de genezende actie van vandaag. Misschien helpt dat een beetje.

Jozé

[Mary]

Stuur een hond nooit met barse stem of voor straf naar de rustplaats. Het moet aangevoeld worden als een veilige plaats.


Jozé

Die ervaring heb ik toch echt anders. Ik heb altijd de hond zijn bed in gestuurd bij
stout gedrag. Ze gaan er dan inzitten als een giraffe. Wachten op het sein dat ze
weer bij mij mogen komen. Zijn dan nederig blij. Krijgen een aai en draaien zich
weer om om gelijk weer in hun bed te gaan liggen. Dan wel lekker languit. Dat bed
blijft hier gewoon een lekker plekkie.

[Jeanette]

Hoi Mary,
Volgens allerlei theoriëen heeft Jozé gelijk.
Maar ik denk ook dat het heel erg afhangt van de goede relatie/verstandhouding en duidelijkheid over de rangorde, wat je samen met je hond kan 'hebben'.
Als Stapper zeurt sturen we hem ook wel naar de mand.
Je moet toch een plek hebben waar je hem naar toe kan sturen als hij voortdurend achter je aanloopt, drammerig doet, visite lastig valt enz.
En bij zeurderig gedrag, klinkt dat in de mand sturen wel eens bars

[Mary]

En bij zeurderig gedrag, klinkt dat in de mand sturen wel eens bars

Volgens mij is er niets mis met dat bars. Het is in ieder geval heel duidelijk.
Beter dan negeren, wat je lang niet altijd volhoudt.
Dit past ook bij je voorbeeld uit het boek wat je schreef vanwege de humor.
Vooooruit... en daarna vooruit kom hier.
Het ene vooruit (vaak samen met een gebaar) klinkt totaal anders dan de keer
dat het de hond wordt toegesnauwd samen met hierkomen. De hond zal door
de toon de relatie echt niet zien (horen).
Om te lezen is het humor, in de praktijk valt het gewoon weg.

[Martine]

Ik heb zojuist het boek: de Hondse baas gekocht op Marktplaats voor 1 Euro!
Ik ben benieuwd...
Gelukkig leert Bobbie snel, ik merk nu al verbetering wat betreft luisteren, we zijn op de goede weg. Ik hou jullie op de hoogte.

groet, Martine

[Jeanette]

Jow...Martine, dat is een koopje !!!!
Daar zul je zeker geen spijt van hebben

Mooi dat het gelijk al beter gaat. Dat klinkt heel goed.