Grommen

[Constance]

Even een vraagje over de opvoedings en gedragsdeskundigen onder ons..
Het gaat om Faya onze pup van 8 weken, 't is wel geen smous zoals jullie weten maar goed, het principe blijft hetzelfde.

" Pittig dingske" zeggen ze hier in Brabant
Gisteren avond laat heb ik Faya nog even voor een laatste plasje in de tuin laten plassen en toen ging ze meteen naar het plekje waar ze 's ochtends gebraakt had. (had 't wel opgeruimd maar blijkbaar lag er nog wat) Ze begon het op te likken en ik heb haar toen verboden dat te doen door duidelijk nee te zeggen, toen ze daar niet op reageerde heb ik haar, terwijl ik duidelijk "nee" zei met m'n hand tegen haar hals weggeduwd van die plek en vervolgens beet ze me met een snelle beweging in m'n hand
uit een reflex en omdat ik er van schrok tikte ik haar tegen haar snuit riep heel hard "foei". Ze schrok hier enorm van en ging als een speer naar de deur van de keuken toe.

Ik was er toch wel van onder de indruk dat ze me had " gebeten" .
Verder is ze hééél lief en wil heel graag bij me zijn, wil spelen enz...

Vanochtend nog een voorvalletje:
Ik had mijn zoontje Renzo beloofd dat ik Faya op school aan de andere juf zou laten zien dus ik met Faya onder m'n jas de klas in en natuurlijk vonden alle kinderen haar óntzettend lief.
Ze wilden állemaal aaien...
Na een minuutje begon ze écht te grommen, zó van " hou nou maar op" ik vind het genoeg.
Omdat ik niet á la minute wist hoe ik hierop zou reageren heb ik gezegd tegen de kinderen dat Faya het niet meer leuk vond en dat ze nu maar niet meer moesten aaien.
( het gegrom had dus in de ogen van Faya het gewenste resultaat).

Van de ene kant snap ik het wel dat Faya van zich liet horen toen het haar genoeg was maar aan de andere kant....???
Ze gromde wel duidelijk naar de kinderen, ...het blijft wel een herder en ik zou het dus niet zo prettig vinden als zij dit soort gegrom ook laat horen als ze wat groter is. Nu is ze nog klein en vinden mensen het misschien grappig maar...
Wat vinden de experts in gedrag en opvoeding onder ons hiervan?
Ik moet er wel bij zeggen dat Faya wél erg moe was op dat moment.

Ze maakt nu al wel érg duidelijk wat ze wel en niet wil.

[Mary]

Die Faya, die laat er geen gras over groeien om de leiding in handen te nemen.
Die tikl, uit schrik, vind ik niets mis mee.
Dat bij je willen zijn en willen spelen wanneer het haar uitkomt moet je niet toestaan.
Bij dit type kan dat gewoon niet, jij speelt met haar wanneer je dat zelf hebt bedacht.
Dan die kinderen. Het is niet vanzelfsprekend dat honden kinderen leuk vinden.
Op school zijn het er ook nog eens veel, kan heel bedreigend overkomen.
Ze gromde, dat is volgens mij wel netjes, beter dan plotseling van haar afbijten.
Orde, rust en regelmaat volgens je eigen systeem zal hard nodig zijn.
Zo snel mogelijk naar cursus kan ook geen kwaad.
Sterkte met die manse aap

[Jajo]

Constance,

Het is doodnormaal dat honden hun eigen braaksel weer opeten. Misschien was het tegennatuurlijk in haar gevoel dat je het verbood. Dan nog hoort ze je niet te bijten, maar ze kan ook geschrokken zijn van jouw reactie en de plaats waar je haar aangreep om weg te duwen. Rug, zijkant hals waar ze niet direct kan zien wie dat doet.

Hou er rekening mee dat een pup per dag 20 uur moet slapen of minimaal, als ze niet slaapt, zonder prikkels moet zijn. Een teveel aan socialisatie kan ook zoveel vermoeidheid met zich meebrengen, dat het hondje zichzelf niet meer kan beheersen en dingen doet vanuit een oerinstinct. Denk maar eens aan oververmoeide kinderen die ook door kunnen draaien.

Confrontatie thuis met een vriendje van je kinderen is al genoeg. Een dag later twee vriendjes die zich er overheen buigen kan al te veel zijn, als ze net ook al door de supermarkt gesjouwd is en oudere mensen haar geaaid hebben. Socialiseren moet, maar ook dat met mate.

Het is van het grootste belang dat, zelfs als je zou moeten schrikken, je de rust in eigen persoon bent. Wedden dat Faya dan niet meer bijt? Als jij in alle rust het heft in handen houdt, krijgt dominantie geen kans en na een zo'n incident zou ik me daar niet zo druk om maken. Ga liever na, waar je te veeleisend ben geweest en het kleintje over de rooie hebt geholpen.

Komt allemaal goed, zelfs Nala (het zachtaardigste ras ter wereld) zet haar tanden wel eens in mijn vel. Ik blijf de rust zelf en zeg alleen: Dit hebben we dacht ik, niet afgesproken. Moet je dat koppie dan zien, om te smelten.....

Hou je haaks, niet piekeren.
Jozé

[johannes]

Onze Loebas van 10/11 weken oud gromt ook wel eens. Een paar dagen geleden een keer tegen mij Ik vroeg me ook al af wat ik daarmee moet, maar ik besteed er niet te veel aandacht aan. Na drie weken pup in huis bekruipt je ook wel eens het gevoel, o jee hij doet dit, en als ik nu niet zo doe dan is het te laat en is hji ons de baas of leert hij dit nooit meer af etc.. Je moet ook een middenweg vinden tussen opvoeden en gewoon de hond hond laten zijn. Anders wordt je nog onzekerder. Af en toe schiet je uit je slof en ben je een keer niet zo vrolijk en leuk zoals M. Gaus dat ons voorschrijft. Jji bent de leukste die er is, schrjift Martin. Pak vrojlijk een balletje en ga daar mee spelen.
ik heb daar niet altijd zin in.
Loebas gromt ook wel tegen onze oppas! dat is niet zo fraai want ze is 'bang'voor honden.ik probeer haar tegeljk met het opvoeden van Loebas te leren hoe je met een pup omgaat. dat is moeilijk als hij bij wijze van begroeting even een bek om haar hand zet ervaart ze dat als bijten. Tip steek twee handen tegelijk uit naar een pup, dan weet hij niet welke van de twee hij moet hebben. of pak een speeltje.

[Constance]

Constance,

Het is doodnormaal dat honden hun eigen braaksel weer opeten. Misschien was het tegennatuurlijk in haar gevoel dat je het verbood. Dan nog hoort ze je niet te bijten, maar ze kan ook geschrokken zijn van jouw reactie en de plaats waar je haar aangreep om weg te duwen. Rug, zijkant hals waar ze niet direct kan zien wie dat doet.

Hou er rekening mee dat een pup per dag 20 uur moet slapen of minimaal, als ze niet slaapt, zonder prikkels moet zijn. Een teveel aan socialisatie kan ook zoveel vermoeidheid met zich meebrengen, dat het hondje zichzelf niet meer kan beheersen en dingen doet vanuit een oerinstinct. Denk maar eens aan oververmoeide kinderen die ook door kunnen draaien.

Confrontatie thuis met een vriendje van je kinderen is al genoeg. Een dag later twee vriendjes die zich er overheen buigen kan al te veel zijn, als ze net ook al door de supermarkt gesjouwd is en oudere mensen haar geaaid hebben. Socialiseren moet, maar ook dat met mate.

Het is van het grootste belang dat, zelfs als je zou moeten schrikken, je de rust in eigen persoon bent. Wedden dat Faya dan niet meer bijt? Als jij in alle rust het heft in handen houdt, krijgt dominantie geen kans en na een zo'n incident zou ik me daar niet zo druk om maken. Ga liever na, waar je te veeleisend ben geweest en het kleintje over de rooie hebt geholpen.

Komt allemaal goed, zelfs Nala (het zachtaardigste ras ter wereld) zet haar tanden wel eens in mijn vel. Ik blijf de rust zelf en zeg alleen: Dit hebben we dacht ik, niet afgesproken. Moet je dat koppie dan zien, om te smelten.....

Hou je haaks, niet piekeren.
Jozé

Hallo Jozé,

Wat betreft het braaksel, dat wist ik niet. Inderdaad..het zal voor haar dan een onnatuurlijke reactie zijn geweest dat ik haar weg"duwde" , dat was nadat ik haar een paar keer op een andere manier duidelijk had gemaakt dat het niet mocht . Ik had toen zoiets van ..ja, ook al ben jij het er niet mee eens...ik wil dat je daar nu mee stopt.
Het voelde voor mij niet zo dat ik óverreageerde op haar "beet"
Verder ben ik juist ontzettend rustig t.ov. haar maar dit vond ik te ver gaan en reageerde met een duidelijk foei en tikte haar tegen haar snuit binnen een seconde nadat ze me een knauw gaf. Daarna was het weer over.
Dat wat je zegt dat ze reageerde op een voor haar "onnatuurlijke reactie" van mijn kant daar zou wat in kunnen zitten. Zo had ik het nog niet bekeken omdat ik dat van het braaksel niet wist. Dat hebben we dan nu duidelijk

Ik ben, als ik eerlijk ben tegenover mezelf en Faya vanochtend inderdaad een beetje overfanatiek geweest met socialiseren misschien. Je wilt het graag goed doen en ze álles mee laten maken zodat je straks een fijne sociale, vrije hond hebt.
Dat zal dus waarschijnlijk wél de oorzaak zijn geweest voor het gegrom in de klas. Iets te veel van het goede

Bedankt voor jouw kijk op het voorvalletje Jozé,

[Constance]

Orde, rust en regelmaat volgens je eigen systeem zal hard nodig zijn.
Zo snel mogelijk naar cursus kan ook geen kwaad.
Sterkte met die manse aap

Dat stukje rust ga ik wat meer inbouwen dan dat nu het geval is geweest vandaag. De andere dagen ging het inderdaad prima. Vandaag was ze duidelijk vermoeid.
Faya gaat over 2 1/2 week voor het eerst naar de puppycursus, het is trouwens wel heel grappig om te zien hoeveel ze al leert/overneemt van Kita ! Gaat Kita netjes bij de weg zitten dan zie je haar kijken van eh..als ik nou ook eens zo netjes ga zitten dan krijg ik misschien ook iets lekkers???? Nu zeg ik tegen beide dat ze moeten gaan zitten bij de weg en dat gaat prima.
Geweldig hoor ! Kita is haar voorbeeld wat die dingetjes betreft

Mary, bedankt voor je reactie Ik heb er weer alle vertrouwen in !

[Mary]

Dat honden braaksel weer willen opeten is duidelijk.
Wat niet wil zeggen dat je dat maar moet goedvinden.
Braaksel van een andere hond is ook aantrekkelijk.
Wie weet hoe ziek dat dier was. Hij was al gewaarschuwd,
ging toch door met vreten, dan denk ik niet dat de reactie
van schrik was hoor.

[Constance]

Onze Loebas van 10/11 weken oud gromt ook wel eens. Een paar dagen geleden een keer tegen mij Ik vroeg me ook al af wat ik daarmee moet, maar ik besteed er niet te veel aandacht aan. Na drie weken pup in huis bekruipt je ook wel eens het gevoel, o jee hij doet dit, en als ik nu niet zo doe dan is het te laat en is hji ons de baas of leert hij dit nooit meer af etc.. Je moet ook een middenweg vinden tussen opvoeden en gewoon de hond hond laten zijn. Anders wordt je nog onzekerder. Af en toe schiet je uit je slof en ben je een keer niet zo vrolijk en leuk zoals M. Gaus dat ons voorschrijft. Jji bent de leukste die er is, schrjift Martin. Pak vrojlijk een balletje en ga daar mee spelen.
ik heb daar niet altijd zin in.
Loebas gromt ook wel tegen onze oppas! dat is niet zo fraai want ze is 'bang'voor honden.ik probeer haar tegeljk met het opvoeden van Loebas te leren hoe je met een pup omgaat. dat is moeilijk als hij bij wijze van begroeting even een bek om haar hand zet ervaart ze dat als bijten. Tip steek twee handen tegelijk uit naar een pup, dan weet hij niet welke van de twee hij moet hebben. of pak een speeltje.

Faya is normaal heel voorzichtig met knabbelen aan je hand, ze reageert ook meteen als ik zeg..beetje zachtjes hoor! dus dit van gisterenavond was écht een andere reactie als ik van haar gewend was, duidelijk zo van "bemoei je d'r even niet mee " ...
daar schrok ik in de eerste instantie wel even van ja, wat je zegt die gedachte die dan bij je opkomt van O, jee als dat maar niet de verkeerde kant op gaat spookte wel heel even door m'n hoofd. Ben blij dat ik het toch even op het forum geuit heb, nu is dat gevoel wel weer helemaal weg en heb er weer alle vertrouwen in........

[Monique]

Dat gegrom op school tegen de kinderen kan ook komen omdat ze dan bij jou op de arm zit (toch?): daardoor voelt ze zich heel sterk. Die kinderen staan over haar heen gebogen, kijken haar recht in de ogen, allemaal heel bedreigend voor een hond. Als je je dan heel sterk voelt durf je ook wel stoer te reageren

[Jeanette]

Hoi Johannes,
Mal is dat hè, dat een hond direct aanvoelt dat iemand bang voor hem is. Vaak vinden ze het zelf ook eng. Die mens gedraagt zich niet goed . Misschien help het als je met haar afspreekt dat ze, als ze binnenkomt Loebas negeert en daarna op haar hurken gaat zitten en iets lekkers aan hem geeft op een platte hand. Of, wat je zegt, beter nog, een speeltje aan hem geeft. Dan weet je zeker dat hij haar niet begroet door even haar pols te pakken. Dat vind ik zelf altijd zo lief. Dat zachtjes met de bek om je pols.
Vooral dat lager zitten vind ik zelf belangrijk. Met kinderen probeer ik dat ook aan te leren als ze bang zijn. Het domste wat ze kunnen doen is met hun handen omhoog een brokje willen geven of stok of speeltje hoog houden. Dan gaat een hond zeker springen of tegen ze op springen.
Ik ben het met je eens dat je niet bij elke handeling krampachtig bezig moet zijn met...doe ik dit wel goed. Niet consequent zijn is helemaal geen punt. Als de hond maar weet waar het echt om gaat.
Wel belangrijk vind ik consquent gedrag bij de z.g. routine dingetjes. B.v. bij alleen laten. Eerst in de mand, dan een brokje, dan de toespraak en weg wezen...
Bij een andere volgorde wordt Stapper onzeker en blaft hij wel. Anders nooit.
Merk je al aan Loebas dat hij houvast vindt in routine zaken ???
Hoe gaat het met slapen in de bench???

Dat is vast zo Constance, dat een hond van schrik even per ongeluk iets te hard van zich afbijt. Vooral als het aanraken vanachteren komt en de hond heel geconcentreerd bezig is.
Ik denk dat ik Roosje Katoen zeker niet ga socialiseren met de kleinzoons daar kies ik rustige kinderen voor en niet teveel tegelijk.
Maar als je iets onderneemt komt het vaak in drieën. Het er naar toe gaan is al een hele gebeurtenis. Dus dat ze soms moe zijn kun je niet voorkomen.

[johannes]

ja dat alleen laten, dat ging vandaag niet goed. moest een uurtje weg en Loebas in de bench. bij terugkomst alle kranten verscheurd, dus die zal flink gepiept hebben. wat jeanette schrjift over koekje, toespraak en zo had ik achterwege gelaten. Het is inderdaad belangrijk denk ik dat de hond rustig is als je weggaat. maar dat lukte me even niet. ben wel benieuwd naar de inhoud van de toespraak overigens! Maar aan de andere kant, had ik ook weer gelezen, dat je geen overdreven afscheid moet nemen en gewoon weg moet gaan ('want jij bent de leider en je mag gaan en staan waar je wil', ik kan al die uitspraken al dromen).

[Mary]

Wel of geen toespraak, het maakt niet uit. Kies je eigen manier.
De hond weet snel genoeg of hij meegaat of niet, aan de dingen
waaraan je zelf niet denkt, zoals misschien een andere jas, andere
schoenen, wel of geen tas mee. Houdt er maar rekening mee dat je
goed bekeken wordt en dat dat het verhaal is wat hem duidelijk is.

[Jeanette]

Tja...ook geen overdreven toespraak.
Meenemen naar de mand met het speciale 'we gaan weg koekje'.
Toespraak: Goed oppassen, we zijn zo terug !!! (Redelijk vrolijk)
Omkeren en weglopen.... alles prima. Het gaat ook om de houding en de intonatie denk ik.
Geef ik het koekje te vroeg...dus vóór schoenen en jas aantrekken, loopt hij weer mee en wordt onrustig.
Bij thuiskomst...eerst eigen dingetjes doen en dan...dag lieverd !!
Ik hoop dat Roosje ook zo van Stapper leert als Faya van Kita.

[loes]

Ik hoop dat Roosje ook zo van Stapper leert als Faya van Kita.

Reetjes pas op

[Mary]

Geef ik het koekje te vroeg...dus vóór schoenen en jas aantrekken, loopt hij weer mee en wordt onrustig.
.

Dus consequent zijn heeft wel degelijk zin.

[Monique]

Ik gaf altijd een kauwbotje of een kong zodat hij afgeleid was als ik weg ging en zich niet ging vervelen. Werkte ook goed. Nu kijken ze me beiden verwachtingsvol aan als ik wegga : krijgen we nog wat?

[johannes]

vanochtend twee keer weggeweest. de eerste keer een half uur drie kwartier en weggegaan na hem een frolic te hebben gegeven en gezegd dat ie op het huis moest passen. bij terugkomst toch snippers naast de bench. Later ook nog een grom. Heb hem even een paar keer op zijn rug gelegd op het kleed, gezegd dat ik de baas was, en emma ook en liesbeth en rolf en wyncko ook en dat Loebas dan pas aan de beurt was (ja, een toespraak dus). De tweede keer weer het zefde gedaan, frolic, aai, braaf, we zijn zo terug en dat werkte. Bij thuiskomst bleef ie ook gewoon liggen. Eigenlijk is dat eerlijk gezegd mijn grootste zorg: als Loebas niet alleen kan zijn en dat laat merken wordt het wel erg moeiijk. Maar ik weet zeker dat het kan en dat het lukt.

over het braken en het weer opeten daarva, daar kan mijn familie over meepraten. er is een verhaal dat elke keer op eerste paasdag door mijn vader smakelijk wordt verteld. een klassieker .

[Martine]

over het braken en het weer opeten daarva, daar kan mijn familie over meepraten. er is een verhaal dat elke keer op eerste paasdag door mijn vader smakelijk wordt verteld. een klassieker .

......Vertel......???... :shock2:

groet, Martine

[Ariënne]

over het braken en het weer opeten daarva, daar kan mijn familie over meepraten. er is een verhaal dat elke keer op eerste paasdag door mijn vader smakelijk wordt verteld. een klassieker .

......Vertel......???... :shock2:

groet, Martine

Nou???? :shock2:

[johannes]

alleen mijn vader kan dat zo mooi vertellen .maar oke, het speelt zich af in Uithuizen, Noord Groningenop de boerderij van mjin grootouders. het staat ook wel bekend als het 'kwarkverhaal'. Jaren 30, zuinigheid uiteraard. Oma had nog kwark. de ganse familie wees deze kwark af, niet meer te eten. Dan maar aan de hond gegeven. die lebberde het lekker op. Maar je raadt het al, het viel de hond ook wat zwaar. De inhoud belandde op de deurmat. Mijn oma, propere huisvrouw, spoelde de mat uit in de gracht. daar dreef de kwark. En nu komt het, want wie kwam daar aan, de hond van oom Jur! en die lebberde het weer op. het was met pasen.