Fietsen met de hond/ UV-training

[Maureen]

UV staat voor Uithoudings Vermogen.
De UV-proef is een officiële werkhondenproef, maar je kunt het ook doen met honden die het gewoon leuk vinden om lekker naast de fiets te lopen.
En je hoeft natuurlijk helemaal niet voor de proef te gaan. Het is ook leuk om "zomaar" met je hond te fietsen.
Maar de training die ik jaren geleden met ons eerste smousje Mijntje volgde was gericht op het gezond de proef kunnen afleggen. Die bestaat uit een traject van 20km naast de fiets lopen (voor de hond dan, want je zit er zelf op) verdeeld in 8 km, dan een pauze waarbij de voetzolen van de hond gecontroleerd worden, dan 7 km, weer een pauze en tenslotte 5 km lopen. Daarna moet je nog een aantal gehoorzaamheidsoefeningen doen, om te laten zien dat je hond nog steeds alert kan reageren. Toen ik dat met Mijntje deed, waren er nog regels over de snelheid waarmee ze minimaal en maximaal mochten lopen. Ik weet niet of dat nog steeds zo is. Mijntje kreeg commentaar dat ze te hard liep, maar ik had met haar getraind op haar favoriete snelheid, ze had een prachtige pas naast de fiets en hield het met gemak vol. Geslaagd.
Later heb ik het ook met een van de Beagles gedaan. Die liep iets rustiger, maar wilde niet in draf. Gehoorzaamheid was ook niet echt haar ding, maar na de proef ging ze vol overgave op konijnenjacht en dat gaf de doorslag volgens de keurmeester: ze was toch geslaagd.
En nu fiets ik met Dorus. En op verzoek van Jeanette zet ik in een volgend bericht nogeens een verslag van de opbouw/training voor zo'n proef.
Maar nu eerst mijn bedje

[Jeanette]

Voor pup eigenaren dubbel interessant.

[MargaB]

Ohhhh super dit! Ik wil straks ook met de hond proberen te fietsen, ik ga hier aandachtig meelezen!

[Maureen]

Volgende stukje dan
Met Beagle Mascha en Smousjes Lienke en Baukje heb ik het fietsen ook geprobeerd, maar die vonden er helemaal niks aan. En Stijnke gaat volledig uit haar dak naast de fiets. Dat is absoluut onveilig voor haar en mij, dus met haar fiets ik ook niet. Maar toen kwam Dorus. Net als Mijntje liet hij al heel jong zien, dat hij rennen heerlijk vond. Tja, en dan krijg ik de kriebels weer.
We zijn begonnen met lopen naast de fiets. Eerst met de fiets links en Dorus rechts van mij, zodat hij aan de geluiden en de vorm van de fiets naast hem kon wennen. Hij was toen ca. 8 maanden. Te jong nog om al aan een echte UV-training te beginnen. Maar het wennen aan zo'n fiets is een mooi begin. Toen dat goed ging nam ik beide aan mijn rechterkant. Dat was even spannend, maar dat duurde niet lang (een paar tellen). Als je met de hond gaat fietsen, moet die rechts van je fiets lopen. Zo is de wet. Bij de meeste scholen leer je de hond aan je linkerhand te nemen als je loopt. Dus heb ik voor Dorus het commando "fiets" gekoppeld aan het aan de juiste kant van de fiets komen voor we starten. Dat kan ook meteen als je oefent met het lopen al. Net als links (op hoge toon) en rechts (met rollende rrrrr).
Verder "halt" , "langggggzaam" , "kant" en "stoep". De eerste commando's spreken voor zich. "Kant" gebruik ik als hij even in de berm moet lopen of heel erg aan de kant. We fietsen in en om het dorp en niet overal is een fietspad. Soms komen er auto's voorbij en is het zo smal dat hij even in de berm moet lopen. Verder doe ik dat liever niet, omdat je vaak niet kunt zien wat er ligt; scherven, stukken plastic, sluitingen van blikjes, rare kuilen etc. Zowel Mijntje als Stella hebben pootblessures gehad door scherpe dingen in de berm.
"Stoep" gebruik ik als er een flinke plas ligt op het fietspad en er een droge stoep naast is. Hij houdt niet van natte poten en ik kan ook bij een plas niet goed zien of er iets in ligt waaraan hij zich zou kunnen bezeren.
Omdat ik Dorus aan de hand heb en niet aan een veer, kan ik altijd bijsturen. Aanleren van de commando's is dan vrij eenvoudig: voorzichtig met de riem sturen en zodra de juiste positie of snelheid bereikt is, geef je het commando. Na de nodige herhalingen koppelt hij vanzelf commando en beweging en hoeft er minder bijgestuurd te worden.
Nadeel van het fietsen met hond aan de hand, is dat je minder goed richting kunt aangeven en maar met 1 hand goed kunt remmen. Voordeel is, dat de hond ook met jou kan communiceren door meer of minder druk op de riem te geven. Zo weet ik precies hoe ik mijn snelheid aan Dorus moet aanpassen en wanneer hij hoge nood heeft of een vlag wil plaatsen ('t is tenslotte wel een reu) of dorst heeft.
Zo'n vlag mag echt niet overal, maar waar het kan krijgt hij er wel de gelegenheid voor
Tot slot voor vandaag: als je een tuigje kiest, let dan goed op dat de schouders vrij kunnen bewegen. Net als bij een tuig voor speuren.

[Erna]

Duidelijke stukjes Maureen.

[Charlotte]

De opbouw klinkt prima, alleen zou ik graag allebei mijn handen aan het stuur hebben.
Is een stuk veiliger.

[Erna]

De opbouw klinkt prima, alleen zou ik graag allebei mijn handen aan het stuur hebben.
Is een stuk veiliger.

Toen ik nog met Lisa fietste had ik een springer op mijn fiets.
Deze bevestig je onder je zadel. Er zit een beugel aan met een verend uiteinde.
En een kort stukje riem. Daar kan je het tuig van de hond aan vastklikken.
De hond loopt rechts naast de fiets en kan op deze manier niet voor je wiel langs gaan.
De hond loopt nooit aan de kant van verkeer.
Op deze manier heb je beide handen aan het stuur.
Lisa vond het altijd leuk naast de fiets, maar ze heeft nooit zulke afstanden gelopen als Dorus.

[jetwolrich]

Ik heb ook altijd een springer gebruikt. Voor de Appenzellers was dat echt noodzakelijk. Zij hebben zo`n enorme explosieve kracht dat ik weleens zonder hond ben doorgereden terwijl Micos zich via het veiligheidsdsringetje losrukte om iets geheel anders te doen dan meelopen met de fiets.
Zonder die springer had ik me flink kunnen blesseren.
Maar nu met de Smouzen gebruik ik de springer nog steeds hoor.
Ik voel me veiliger met twee handen aan het stuur.
De Smouzen zijn ook beter geschikt om langere tijd in hetzelfde tempo te lopen.
De Appenzellers zijn sprinters. Die doe je geen plezier met lange afstanden. Is ook niet goed voor ze. Even een koe ophalen en weer rust, dat is hun taak.
In het begin had ik de honden in het tuig aan de springer en ook aan de lijn. Dan kon ik makkelijker even corrigeren, als ze te snel of zijwaarts wilden.
Later was dat niet meer nodig. Zo fijn, een stuk fietsen met het stel.

[Jeanette]

De hond zelf onder controle hebben, vind ik het fijnste. Dus in de hand...en de bocht om leiden.
Mocht ik uitglijden, vallen, kan ik zo de hond loslaten. Ook meebuigen als er geplast of gepoept moet worden vind ik handig aan de riem.

[Maureen]

Dat heb ik dus ook Jeanette Maar er zijn veel mensen die liever zo'n veer gebruiken. Dat kan prima. Maar voor mij is de riem een ding waardoor ik heel direct contact heb met Dorus. En ik moet er niet aan denken dat hij zich via een veiligheidsring los kan rukken en achter een ruiter te paard aan gaat , of een wei met schapen in, achter zwanen aan, achter een trailer met paard aan.
Heb ik hem nu gewoon vast, dan gebeurt er weinig, maar als hij ruimte voelt dan zal hij het nemen ook. En in het begin moest ik hem echt stevig bij me houden.
Maar ik snap ook dat je met een Appenzeller anders te werk moet gaan dan met een Smous of Beagle. Retreivers, Herders, Rottweilers en zelfs Jack Russel terriërs zullen weer anders zijn. Ik heb ze allemaal UV zien halen, maar er zelf nooit mee gefietst.
Overigens loopt Dorus niet in een tuig. Hij vindt het een drama. Als pup heeft hij een blessure gehad waarbij nek en schouders pijnlijk waren. Zijn tuigje deed hem toen echt zeer. Na het verhelpen van het probleem was de pijn weg, maar niet de angst voor het tuig. Ik heb geprobeerd het er weer uit te trainen, maar dat is niet gelukt. De associatie pijn en tuig is gebleven. Jammer, maar het kán zonder tuig. Je moet alleen nog meer opletten dat je je snelheid goed afstemt op de hond en de hond leert afstemmen op de fiets.
Dirk (een andere Zeister Smous) loopt ook naast de fiets. Hij start altijd met veel commentaar, maar valt dan in een prachtige pas naast de fiets. In een tuigje aan de springer. Maar of hij ook zulke lange stukken loopt als Dorus weet ik niet.
Leuk al die aanvullingen

[loes]

Ik heb ook altijd met Norma en Adah en later Adah en Fija gefietst, ook samen naast de fiets (mag officieel niet), maar wel met de riemen in mijn hand. Ik kreeg wel een springer maar heb die eigenlijk nooit laten monteren.
Vond het heerlijk en de honden ook.
Bert fietste later ook veel met de honden, toen Adah er wat oud voor werd ging hij vaak extra fietsen met Fija en Jelle.
Ook Fija heeft het jong aangeleerd, op de GH-cursus werd er al kalmpjes naast de fiets gelopen.

[Maureen]

Hé wat leuk dat dat bij de GH al gedaan werd.
Wij hebben er ooit een aparte training voor gehad in Nieuwegein, maar na een paar jaar was er geen interesse meer voor en hield het op. Gelukkig had ik toen met Mijntje en later ook Stella al mee kunnen doen.
Inderdaad mag het eigenlijk niet met twee tegelijk. Maar met Mijntje en Stella deed ik het ook wel hoor. Zo heeft Stella het heel makkelijk geleerd. Die deed gewoon wat Mijntje deed. En ze duvelden ook niet samen onderweg. Dus dat ging prima. En we hebben ook nooit een bon gekregen gelukkig.

[Maureen]

Vandaag was het er weer lekker weer voor: zo'n lang tochtje. Onderweg wel twee boodschapjes gedaan, maar dat vond Dorus niet erg. Vooral de tweede niet, want die was bij zijn favoriete winkel en hij mocht zelf iets lekkers uitzoeken.
Daar hebben hij en Stijnke de rest van de middag hun kaken op moe gekloven

Maar nog een stukje meer over het opbouwen naar de 19 km toe.
Omdat Dorus nog lang niet uitgegroeid was toen we begonnen, heb ik een veel rustiger opbouwschema bedacht dan voor de andere honden.
Na het lopen met de fiets aan de hand moesten we toch wel aan het fietsen beginnen.
Met een volwassen hond begin je met om de dag 1 km. Met Dorus ben ik begonnen met 250 m. een paar keer per week. Puur om te oefenen dat hij de commando's ook moest opvolgen als ik op de fiets zat. Toen dat ging zijn we naar 500m. gegaan, zodat zijn voetzooltjes wat harder konden worden.
Hij bleef enthousiast, dus naar 750m en tussendoor eens een rondje van 1 km.
Toen hij ca. 10 maanden was, werd het te warm om verder op te bouwen.
Het was al duidelijk dat hij niet in draf wilde en graag een vrij hoog tempo liep.
Na overleg met een aantal trainers heb ik besloten dat hij in zijn eigen tempo mocht lopen, voor zover dat veilig kon. En veilig gaat dan over veilig in het verkeer, maar ook veilig voor zijn gezondheid.
Door zijn hoge tempo (tussen 18 en 20 km per uur gemiddeld) heeft hij het vrij snel warm. Officieel mag je , geloof ik, t/m een temperatuur van 22 graden Celsius met de hond fietsen, maar voor Dorus is 20 graden echt maximum en dan ook zeker geen lange tochten, altijd drinken mee en in geval van twijfel samen lopen naar huis.
In de zomer zijn we wanneer het koeler was (soms 's nachts rond 24.00u) kleine rondjes blijven oefenen en pas in het najaar verder gaan opbouwen. Toen was hij ruim een jaar.

[Charlotte]

En kan hij dan inmiddels ook los (waar dat kan natuurlijk) en jij fietst lekker rustig door?

[Maureen]

Nee, bij hem durf ik dat niet goed. De enige plek waar het qua verkeer en vee goed zou kunnen is in het bos, maar daar komen ook vaak ruiters. Alleen bij slecht weer zou het kunnen. Dan zie je geen ruiter daar en ook weinig wandelaars. Verder geldt overal een aanlijngebod en terecht.
Ik wil hem echt niet een wei met schapen in zien gaan, of koeien opjagen, tussen de zwanen stuiteren. Kippen, eenden, ganzen, paarden, hij vindt alles prachtig om in beweging te zetten en er dan achteraan. Naast de fiets aan de lijn, kijkt hij en loopt netjes mee. Alleen bij ruiters blijft hij omkijken. Ik ga de gok niet wagen dat hem of het vee iets overkomt.
Wielrenners zie je ook veel in de omgeving en die zijn ook een enorme verleiding.
Dat jagen achter iets aan vindt hij te leuk. Dan zitten zijn oren echt dicht.

[Maureen]

Gelukkig heeft hij prima door wanneer hij aangelijnd is en wanneer niet. En aan het lijntje doen zijn oren het heel aardig.
Toen hij in het najaar ruim een jaar oud was intussen, zijn we verder gegaan met opbouwen. Nog steeds wel in een rustig tempo uitbreiden, omdat hij zijn hoge favoriete snelheid bleef houden.
Om de dag 1 km, dan naar 2km, 3 km met tussendoor een paar keer 1km stukjes i.p.v. telkens een rustdag. (b.v. 3-1-3-rust-1-3-rust) En zo steeds iets langere stukjes. Met behoud van rustdagen.
Vorige week was het b.v. (rust-19-rust-8-16-6-10) . Zo'n heel lang eind (18-20) doe ik maar eens per week hooguit, maar er kan best een tweede van redelijke lengte bij (14-17) als het lekker loopweer is. Wel met een rustdag of kort (5-8)rondje ertussen. 9-13 is voor hem een lekker stukje als het b.v. regent. Dan wil hij meestal niet heel ver, maar moet wel even zijn energie kwijt. Maar het is ook mooi als ik geen energie heb voor een lang eind
En zodra het warmer weer wordt moeten we ook goed opletten en kortere rondjes gaan doen.

[Trix]

Ja idd , het is ook een beetje afwegen .
Ik kijk altijd naar de dingen die er op een dag gedaan zijn met B en B.
Ook als ik weet dat de volgende dag een pittige dag voor ze wordt probeer ik de dag daarvoor rekening mee te houden .zoals bv cursus met een van de twee , dan doe ik die dag lekker mak aan . Goed voor de smousjes maar tegenwoordig ook voor de baas

[Maureen]

Dat is precies wat ik bedoel Trix Goed het geheel in de gaten houden. Voor de honden én voor jezelf.
Als Dorus 's ochtends behendigheid gedaan heeft, ga ik niet 's middags ook nog een lange tocht fietsen.
Maar hij mag wel mee appeltjes halen. Sinds ze daar een jong katertje hebben vindt hij het helemaal te gek om daar even op ons beurt te wachten. Soms is het katertje in schuur en staan ze bijna neus aan neus, zich te verbazen over dat vreemde beest, dat niet van schrik hard wegloopt. De katten in onze tuin (van buren verderop) lopen heel hard weg als ons spul naar buiten komt. En de "hond van opa" (die naast de boomgaard woont en vaak komt buurten) loopt ook heel hard weg voor het katertje. Maar noch het katertje, noch Dorus gaat voor de ander op de loop. Ik laat Dorus voor de zekerheid maar niet los. Als ze zouden gaan racen gaan de flessen sap en potten jam gegarandeerd door de hele schuur...... en appels en peren met glasscherven zijn geen succes.

[Maureen]

Vandaag nog maar even gebruik gemaakt van het frissere weer om met Dorus een lekker rondje van 10 km. te fietsen. De afgelopen twee weken waren zo wisselend in temperatuur, dat we al vooral kortere rondjes zijn gaan doen.
Opvallend was, dat Dorus nu echt rustiger loopt als het warmer is. Hij voelt het zelf en trekt zijn plan. Niet altijd, want soms is de verleiding wel erg groot om achter een wielrenner aan te jakkeren. Maar hij komt sneller weer tot een rustig tempo terug en geeft heel goed aan wanneer hij dorst heeft of echt even stapvoets wil.
Hij heeft ook flinke stukken echt in draf gelopen, wat hij voorheen nooit deed. Het ziet er trouwens wel vreemd uit, want meneer is een telganger dus hij waggelt enigszins...

[Jeanette]

Fijn dat hij zich wat rustiger gedraagt bij warmte.
Blijft hij in tel op tempo?
Dieuw telt ook. Mal en eigenlijk gek ivm haar bouw.
Maar bij iets snellere draf maakt ze zo'n malle tussenhip en gaat weer oké.