Fury

[wubke]

Afgelopen maandag hebben we Fury in moeten laten slapen.

Fury was een pony van bijna 28 jaar oud.
We hebben hem gekocht van mensen die hem ruim 10 jaar gehad hadden, maar de kinderen waren groot en konden er niet meer op rijden. Diverse meisjes uit het dorp hebben erop gereden maar op een gegeven moment hadden ze geen plaats meer voor hem.
Onze Maartje was "uit" haar shetlander gegroeid en ons werd gevraagd of we Fury wilden overnemen want ze wilden niet dat hij in de handel terecht kwam. Daarvoor was hij hen nog te dierbaar. We mochten hem voor een zacht prijsje hebben en ik heb beloofd dat hij alleen met 4 benen in de lucht bij ons zou vertrekken.

Hij was toen al 20 jaar. Maartje heeft nog 4 jaar wedstrijden met hem gereden, alleen dressuur want springen vond hij niet leuk. Ze heeft heel veel prijzen gewonnen, zelfs 2x een 4e prijs op de Limburgse Kampioenschappen.
Op een gegeven moment werd Maartje ook te groot en werd het steeds lastiger voor hem om een hele dressuurproef netjes uit te lopen. Toen is hij met pensioen gegaan. Hij was intussen de kameraad geworden van mijn eigen paard en samen hebben ze heel wat uurtjes in de wei doorgebracht. De afgelopen 1,5 jaar ging het steeds moeizamer met opstaan. Hij ging ook steeds minder vaak liggen, en af en toe moesten we hem met een paar man helpen met overeind komen. Met dit koude weer tot twee keer toe, dat we hem met man en macht al bibberend uit de sneeuw geholpen hebben en toen merkten we dat het voor hem ook over was. Zijn blije uitstraling was weg, de voerbak ging niet meer leeg, hij was echt op.

Maandagmiddag hebben Ton en Geert hem weggebracht naar de DA en daar is hij heel kalm en vredig voor altijd ingeslapen. Mijn paard snapt er helemaal niets van en blijft maar roepen en kijken naar de stal, maar hij zal er wel aan wennen. Hij heeft de kleine shetvriendjes nog.

[karin73]

Dat zijn toch altijd weer nare dingen. Wat fijn dat jullie Fury dat laatste jaar nog een goed thuis hebben kunnen geven. Als een dier zo op is, rest ook nog maar één mogelijke beslissing, hoe moeilijk ook. Heel veel sterkte.

[Jeanette]

Veel sterkte Wubke, voor jullie allemaal.
Dat is niet niks, wat jullie met Fury hebben meegemaakt.
Het klinkt als een rustig einde.
Wat zullen jullie hem missen. Niets zo fijn als de zachte bries van je paard in je nek.
Hij rent nu op de eeuwige paardenvelden.

[loes]

Moeilijk hoor zo'n afscheid. Ze zeggen wel eens, hoe groter het dier, hoe groter het gemis....

[Ariënne]

Verdrietig, hoor, afscheid nemen van zo'n dierbaar dier.
Ook voor jouw paard, dat hem nu roept... Heel veel sterkte.

[Charlotte]

Wat zal dat moeilijk zijn geweest, en wat zullen jullie Fury missen .
Ook verdrietig voor zijn grote vriend in de wei.
Sterkte allemaal.

[Erna]

Wubke, Ton en Maartje wat moeilijk om afscheid te moeten nemen van Fury.
Ook voor jouw paard, want die snapt het niet, ze hebben zoveel jaren naast elkaar in de stal gestaan.
Veel sterkte met elkaar. :hug:

[wubke]

Ja, dit is 'm. Mooie foto Erna
Precies zoals hij de wereld inkeek. Nog steeds, tot op het laatst was hij zich heel bewust van zijn omgeving. Als het anders was, was het "eng" en moest hij heel alert blijven.

[Martine]

Wubke, sterkte met het verwerken van het verlies van Fury. Je wist dat het er ooit eens aan zat te komen, maar ze heeft een paar mooie laatste jaren van haar leven bij jullie gehad. Fijn dat jullie haar niet onnodig hebben laten lijden!

groet, Martine

[Renate]

Sterkte met het verlies van Fury, Wubke.

Ik werd een beetje stil van je verhaal.....