Canicross en praktijk speuren

[Maureen]

Ik ook
Gelukkig zijn er routeplanners en tomtoms...

[Maureen]

Vanochtend waren we weer met onze favoriete les bezig. Een geheel nieuwe uitdaging: de juf had een stagiair, Dennis, erbij en Stijnke moest zijn spoor volgen. Terwijl zij achter ons liep. Dat was enorm denken voor Stijnke.
Vindt ze niet erg hoor, maar je zag de hersens kraken. Vooral bij het eerste spoor.
Moet ik nou echt die vreemde opzoeken???????? We hadden voor de les geen kennisgemaakt (nou ja, ik wel, maar Stijnke niet), dus hij was echt een vreemde. Maar bij een echte inzet zou dat ook het geval zijn. We hadden wel al eerder geoefend met Lies voorop of Henny, maar die kent ze allebei.
Het terrein van vandaag was afwisselend bos, hei, woonwijkje met veel groen en meer hei. Niet super moeilijk, want er was weinig wind en het was droog. Prima speurweer. Het spoorvolgen was niet de grootste moeilijkheid. Wel werken natuurlijk, maar voor haar heel goed te doen. Ze deed het ook prima, maar had heel veel tijd nodig om om te schakelen en zeker te weten dat ze echt Dennis moest zoeken. Daardoor werkte ze iedere kruising wel twee keer uit en extra grondig.
Het tweede spoor ook, maar toen wilde ze niet meer de hele tijd omdraaien en naar de juf om bevestiging. Maar ze bleef wel in de gaten houden of Annemarie ons wel kon bijhouden. Ze had dus al omgeschakeld naar Dennis zoeken en tegelijk meegenomen dat Annemarie ons ook moest kunnen volgen. Wat een bijzondere troela is ze toch en wat ben ik weer apetrots op haar.
Een heel leerzame les was dit ook weer. Dat smaakt naar meer.
Maar de volgende les is Dorus aan de beurt. En Stijnke eind november ook weer hoor.....

[Jeanette]

Wat een super les!! Geweldig. Met recht naast je schoenen hoor.

[Trix]

Geweldige les , en Stijnke geniet, hoe mooi s dat.

[e kuilboer]

Oh heerlijk! Wat een knapperd!

[Erna]

Wat een leuke les Maureen, en wat doet Stijnke het geweldig.

[Charlotte]

Goed gedaan door Stijnke!

[Maureen]

[Maureen]

Vanmiddag hadden we Stijnkes laatste les voor dit jaar. En we mochten weer eens in Almere aan de slag.
Een woonwijk met veel uitdagingen: speelveldjes, achterommetjes, plantsoentjes, scholen en veel verkeer van allerlei soort inclusief katten. En natuurlijk verharde ondergrond, dus veel meer "last" van de wind.
De stagiair was er niet bij deze keer, maar we hadden uitdaging genoeg. En wat deed ze het weer geweldig. Ze liet zien dat ze voor kliko's niet bang meer is. Auto's, brommers, fietsers zijn nauwelijks interessant, maar wandelaars met en zonder honden zijn nog wel een afleiding en een graafmachine aan het werk is een reden om een paadje te mijden. Maar als het echt niet anders kan, gaat ze er met afgewende kop toch langs
We hadden heel wat bekijks deze keer, maar ze werd er niet verlegen van

[Erna]

Leuk Maureen, had zomaar gekund dat we je tegen waren gekomen.
Knap van Stijnke hoor, Lies kan wel bij haar in de leer.

[Maureen]

JA, Lisa zou het vast ook wel leuk vinden.
Zou ook best leuk zijn jullie eens tegen te komen als we aan het lessen zijn. Meestal lessen we in Huizen en omgeving, maar soms bij de juf thuis in de buurt, d.w.z. Almere.

[Erna]

Ik weet niet in welk gedeelte jullie gelopen hebben.
Almere is zo'n 15 km lang. Dus toch een beetje een speld in een hooiberg om elkaar onverwacht tegen te komen.

[Maureen]

Deze keer in de muziekwijk, Brahms, Mahler, Beethoven, Franck zijn o.a. voorbij gekomen.
Maar we hebben ook weleens in de uitgeverswijk gelopen. Dat is meer een industrieterrein, maar in dezelfde hoek van Almere ongeveer....

[Erna]

Muziekwijk, een grote wijk hoor.
Wij wonen in Tussen de Vaarten, vlak bij de A6 en A27.

[loes]

Vandaag was de workshop Praktijkspeuren georganiseerd via de HSC door Renate Hagen. De foto's staan inmiddels op de site.
De ochtend was voor de nieuwelingen, in de middag voor gevorderden.
Ik begreep dat het een groot succes was.

[Maureen]

Leuk! Nog meer enthousiastelingen

[Jeanette]

Speuren is helemaal in.

Aan de overkant hebben we een, relatief klein, losloopgebied.
Daar wordt regelmatig gespeurd met een groepje.
Ze vragen dan... niet al te vriendelijk... of je ergens anders wil gaan lopen met je hond.
Maar in dat stuk kom je elkaar altijd wel tegen. Zeker omdat het het enige losloopstuk is.
Ook speuren ze in de buurt van de dassenholen en banjeren ze dwars door het bos, met bodembroeders.

Daar krijg je dus last mee op den duur. Men moppert al.
Jammer hoor.

Wij speurden bij Havelte. Veel groter. De speurjuf reed er een uur voor.

[loes]

Op die manier is het natuurlijk stom.
En in een losloopgebied zou ik nooit voor zoiets wijken. Het is tenslotte een losloopgebied, inmiddels een schaars iets.
En als er niet op de natuur gelet wordt dan verpesten ze het weer voor heel wat mensen.

[Jeanette]

Ik geloof dat er ook heel wat verschil in kwaliteit is.
Maar ja...daar zit meestal ook een prijskaartje aan.

Wij speurden altijd met een lange lijn... waar je zelf ook aan vast zit.
Dus hebben ze aan 'onze' kant minimaal 30 hectare waar ze prima aan de lange lijn zouden kunnen werken.

Het leuke van speuren is juist extra moelijkheidsgraden inbouwen en daarbij hoef je zeker niet dwars door het bos.

[Maureen]

Helemaal waar! En loslopende honden zijn juist één van die moeilijkheden waar ze mee om moeten leren gaan. Wij hebben nog nooit iemand gevraagd om ergens anders te gaan lopen of de hond aan te lijnen of zo.
En inderdaad zit de hond bij speuren aan een lange lijn (5-10m afhankelijk van het terrein). Dan kun je bijna overal terecht. En dwars door het bos raggen: echt niet
Weleens over een stoppelveld, met toestemming van de boer.
Als ze los lopen kan het wel reddingshondentraining zijn. Die moeten los kunnen revieren. Wij zijn door de groep van Fredie ook weleens gevraagd een ander deel van het losloopgebied te gebruiken of heel even de honden aangelijnd te houden tot we hen voorbij waren. Maar daar was dan ook ruimte zat voor.