Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Weggelopen
Zondagmiddag waren Martijn, de meiden en ik bij mijn ouders gaan tafelgrillen. We waren op de fiets en hadden Phoebe thuis gelaten. Toen we tegen 19 uur thuiskwamen ben ik direct Phoebe uit gaan laten. Onze Dana wilde graag mee, die vindt het geweldig om met Phoebe te wandelen en gaat helemaal uit haar dak als er meerdere honden op het loslaatveldje zijn en waar Phoebe mee kan spelen. Ik zat heerlijk op het bankje met een andere mevrouw en Dana liep te spelen met Phoebe en het andere hondje. Na een kwartiertje kwam onze achterbuurman langs. Hij was aan het hardlopen met zijn witte herder. Phoebe kent de witte herder en wilde met haar spelen. Ik riep naar de buurman of hij even wilde stoppen, want Phoebe luistert nogal slecht als er een andere hond is waarmee ze kan spelen. Ik wilde haar even aanlijnen tot hij weg was. Misschien had de buurman een MP3 speler op ofzo, maar hij reageerde niet. En Phoebe ging met de witte herder mee, richting het bos. Onze Dana begon te huilen. Ze wilde Phoebe terug. Ik kon roepen wat ik wilde. Phoebe had bloemkool in haar oren. Ik besloot even te wachten op het veldje. Helaas Phoebe kwam niet terug en Dana was inmiddels ontroostbaar. Ik besloot om naar huis te gaan en de buurman tegemoet te fietsen (ik denk te weten welk rondje hij altijd loopt). Dana en ik waren onderweg naar huis. Ik besloot het Phoebe-rondje af te maken en de weg niet af te snijden. Gelukkig maar, want toen we halverwege waren, haalde Phoebe ons in. Ze was teruggekomen. Ze was bekaf van het rennen, maar ze was er weer. Dana lachte door haar tranen heen en bleef maar roepen: "Phoebe is er weer, mama!" Phoebe moest eens weten hoe ze gemist en geliefd is! Thuis viel Phoebe uitgeput neer op haar kussen. De meiden lagen een uur te laat in bed, maar gelukkig was Phoebe weer terug!
Ik zal toch eens vragen aan de buurman waarom hij nu niet even gestopt is...
Groetjes, Renate
Ik zal toch eens vragen aan de buurman waarom hij nu niet even gestopt is...
Groetjes, Renate
Iedereen maakt dat blijkbaar mee met zijn hond. Ik probeer Jules zoveel mogelijk aan de lijn te houden, want als hij wat ziet zit er ook bloemkool in zijn oren. (smouzenbloemkool?)
Gelukkig loopt het meestal goed af, maar ik ben altijd bang dat hij mij niet meer kan vinden, en in paniek ergens onder loopt. Ik krijg een heel raar gevoel in mijn buik als ik hem niet meer zie.
Ton laat Jules 's-morgens altijd in de tuin. Vorige week toen ik op kwam was Jules niet meer in de tuin????
Wij zoeken om 7 uur. Kwam even later een buurvrouw die een kooikerhondje heeft van dezelfde leeftijd, met Jules aan de lijn richting ons. Jules was tussen de heg en het hek doorgekropen toen hij Djambo zag en samen waren ze wegerend. Er is ook kooikerbloemkool. Gelukkig renden ze bij de buren de tuin in zodat ze er een kon grijpen.
Mijn kinderen plagen mij altijd dat ik moet weten waar Jules is. Ik vraag dat 10 keer per dag....daarom dus....
Terwijl als ik in huis aan het werk ben, hij constant op mijn hielen loopt. Gekke beesten die smouzen.
Gelukkig loopt het meestal goed af, maar ik ben altijd bang dat hij mij niet meer kan vinden, en in paniek ergens onder loopt. Ik krijg een heel raar gevoel in mijn buik als ik hem niet meer zie.
Ton laat Jules 's-morgens altijd in de tuin. Vorige week toen ik op kwam was Jules niet meer in de tuin????
Wij zoeken om 7 uur. Kwam even later een buurvrouw die een kooikerhondje heeft van dezelfde leeftijd, met Jules aan de lijn richting ons. Jules was tussen de heg en het hek doorgekropen toen hij Djambo zag en samen waren ze wegerend. Er is ook kooikerbloemkool. Gelukkig renden ze bij de buren de tuin in zodat ze er een kon grijpen.
Mijn kinderen plagen mij altijd dat ik moet weten waar Jules is. Ik vraag dat 10 keer per dag....daarom dus....
Terwijl als ik in huis aan het werk ben, hij constant op mijn hielen loopt. Gekke beesten die smouzen.
Groet, Wubke,
Vigo Julius van Abtswoude 30 april 2006
(Jules) en
Siem-Simon 1 december 2007
Vigo Julius van Abtswoude 30 april 2006
(Jules) en
Siem-Simon 1 december 2007
Tsja, dat snap ik dus ook niet
Stapper wijkt niet van onze zijde. Tijdens het koken ligt hij tussen onze voeten. Ga je naar een andere kamer, hup, loopt hij mee. Naar de WC, deur open, ligt hij er pal achter..... onbegrijpelijk. Want komt er buiten iets leuks langs, is hij vertrokken. Gelukkig speelt hij tegenwoordig even en komt dan weer mee. Maar als iemand doorloopt, zoals bij Phoebe, dan kan hij toch nog wel eens meegaan. Terwijl we hem, nu hij vanwege de reëen aangelijnd moet, juist los doen om te spelen.
Wat een ellende hè, hondje uit zicht. Ik vind het ook vreselijk. Ben ook altijd ongerust.
Gelukkig maar dat de meeste smousjes/honden hun spoor weer oppakken.
Alhoewel Stapper na zijn laatste vlucht van drie kwartier voor de poort op ons lag te wachten. Niet wetend dat hij hiermee toch zijn vrijheid heeft verspeeld. Jammer, maar jachtdrift is veel te naar om risico mee te lopen.
Stapper wijkt niet van onze zijde. Tijdens het koken ligt hij tussen onze voeten. Ga je naar een andere kamer, hup, loopt hij mee. Naar de WC, deur open, ligt hij er pal achter..... onbegrijpelijk. Want komt er buiten iets leuks langs, is hij vertrokken. Gelukkig speelt hij tegenwoordig even en komt dan weer mee. Maar als iemand doorloopt, zoals bij Phoebe, dan kan hij toch nog wel eens meegaan. Terwijl we hem, nu hij vanwege de reëen aangelijnd moet, juist los doen om te spelen.
Wat een ellende hè, hondje uit zicht. Ik vind het ook vreselijk. Ben ook altijd ongerust.
Gelukkig maar dat de meeste smousjes/honden hun spoor weer oppakken.
Alhoewel Stapper na zijn laatste vlucht van drie kwartier voor de poort op ons lag te wachten. Niet wetend dat hij hiermee toch zijn vrijheid heeft verspeeld. Jammer, maar jachtdrift is veel te naar om risico mee te lopen.
Bloemetje (Coco x First / Loebas) geb. 09-04-2011
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Renate wat een nare ervaring met Phoebe. Je maakt je ongerust en dan moet je ook nog Dana proberen te troosten. Gelukkig was Phoebe snel weer terug.
Met Lisa is ons dit gelukkig nog nooit overkomen, maar met Tirza des te vaker. Zijn gewoon vervelende ervaringen. Hoop dat Phoebe er zelf van geschrokken is en de volgende keer in de buurt blijft.
Groetjes, Erna.
Met Lisa is ons dit gelukkig nog nooit overkomen, maar met Tirza des te vaker. Zijn gewoon vervelende ervaringen. Hoop dat Phoebe er zelf van geschrokken is en de volgende keer in de buurt blijft.
Groetjes, Erna.
Lisa 26-04-05. Hieke Frouckje v.d. Liefelijke en Hollands Koetsiertje's Abe-Mozes.
Eerlijk gezegd was ik wel blij dat Dana erbij was. Dana was zo overstuur, dat het mij wat afleiding bezorgde. Ik raakte niet in paniek. Ik bedacht meteen dat ik even op het veld zou blijven, dan naar huis zou lopen om op de fiets het rondje bos af te leggen. Martijn had ik dan de andere kant opgestuurd zodat we Phoebe in zouden sluiten als ze inderdaad het rondje bos aan het lopen was.
Ik vind het wel een fijn idee dat ze ons zelf teruggevonden heeft. Intelligente hondjes!
Groetjes, Renate
Ik vind het wel een fijn idee dat ze ons zelf teruggevonden heeft. Intelligente hondjes!
Groetjes, Renate
Nou Jeanette. Toevallig dat jij het zegt, maar Dana heeft het er nog een paar keer per dag over. Dat Phoebe weg was. Dat ze zelf moest huilen en dat ze daarna weer terugkwam. Ze heeft het duidelijk nog niet helemaal verwerkt. Gelukkig (voor mij) ligt ze er niet wakker van!
Dana is echt stapeldol op Phoebe.
Groetjes, Renate
Dana is echt stapeldol op Phoebe.
Groetjes, Renate
Re: Weggelopen
Gisteravond, rond 23.00 uur kwam de boswachter langs om te vragen of we een Golden Retriever hadden gezien. Vermist in het bos !!!
Het heeft niet veel zin om 's nachts te zoeken, dus vanmorgen even bij SBB gevraagd hoe het zat. Gelukkig was de hond weer teruggekomen en naast de auto gaan liggen.
Een met gezond hondenverstand
Een paar jaar terug was iemand z'n Zweethond kwijt geraakt hier. Kwam pas na ruim een week bij iemand in Diever, uitgehongerd, aanlopen. Doodsbang inmiddels.
Bij ons kwam ook eens een Huskie langsrennen. Zijn voeten waren stuk, we zagen de bloedsporen. Hij was uitgebroken bij een wedstrijd hondenrennen in Diever.
Helaas hebben ze hem in moeten laten slapen, want hij was schapen gaan jagen en was volkomen verwilderd. Dat paste vast niet bij de manier van honden houden van deze eigenaar :x Maar goed, ik heb hem niet zelf gesproken hoor.
Je maakt hier nog wel eens wat mee.
Het heeft niet veel zin om 's nachts te zoeken, dus vanmorgen even bij SBB gevraagd hoe het zat. Gelukkig was de hond weer teruggekomen en naast de auto gaan liggen.
Een met gezond hondenverstand
Een paar jaar terug was iemand z'n Zweethond kwijt geraakt hier. Kwam pas na ruim een week bij iemand in Diever, uitgehongerd, aanlopen. Doodsbang inmiddels.
Bij ons kwam ook eens een Huskie langsrennen. Zijn voeten waren stuk, we zagen de bloedsporen. Hij was uitgebroken bij een wedstrijd hondenrennen in Diever.
Helaas hebben ze hem in moeten laten slapen, want hij was schapen gaan jagen en was volkomen verwilderd. Dat paste vast niet bij de manier van honden houden van deze eigenaar :x Maar goed, ik heb hem niet zelf gesproken hoor.
Je maakt hier nog wel eens wat mee.
Bloemetje (Coco x First / Loebas) geb. 09-04-2011
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Altijd mijn grote angst: je hond loopt weg en is een hele tijd zoek.
En dan bedoel ik eigenlijk nog niet eens tijdens een wandeling als ze achter wild aangaan of met een andere hond meelopen.
Maar gewoon: je denkt dat je hond ergens is: in huis, tuin, bij kampeermiddel o.d. en dat blijkt niet zo te zijn. Je ziet 'm al doodgereden liggen, of volkomen verdwaald etc. IK tenminste wel, maar ik ken toch ook mensen, die hebben zo iets van: o, die komt wel terug.
De cairn destijds slipte als ze de kans kreeg het hek uit, dus dat was oppassen. Onze smouzen deden dat niet behalve...Fija. Tot onze schrik blijft ze niet zo maar bij de camper maar gaat op stap, dus die moet echt vast.
En dan bedoel ik eigenlijk nog niet eens tijdens een wandeling als ze achter wild aangaan of met een andere hond meelopen.
Maar gewoon: je denkt dat je hond ergens is: in huis, tuin, bij kampeermiddel o.d. en dat blijkt niet zo te zijn. Je ziet 'm al doodgereden liggen, of volkomen verdwaald etc. IK tenminste wel, maar ik ken toch ook mensen, die hebben zo iets van: o, die komt wel terug.
De cairn destijds slipte als ze de kans kreeg het hek uit, dus dat was oppassen. Onze smouzen deden dat niet behalve...Fija. Tot onze schrik blijft ze niet zo maar bij de camper maar gaat op stap, dus die moet echt vast.
Catrijn 19-12-1978/30-6-1995
Norma van Abtswoude (Otje van Adhair x Pucky) 10-10-1995 /4-3-2002
Hollands Koetsiertje's Adah (Norma van Abtswoude X Kai) 6-6-1999/4-9-2015
Do Fija van Horst en Voorde 30-11-2006 (Noorderlicht X Rauzer)
H K Jelle 13-5-2004
Norma van Abtswoude (Otje van Adhair x Pucky) 10-10-1995 /4-3-2002
Hollands Koetsiertje's Adah (Norma van Abtswoude X Kai) 6-6-1999/4-9-2015
Do Fija van Horst en Voorde 30-11-2006 (Noorderlicht X Rauzer)
H K Jelle 13-5-2004
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Ja Loes, dat ken ik wel. Mijn Golden was er altijd. Behalve als het loopse teefjes tijd was. Floris liep ook altijd gewoon los, was altijd in de buurt. Ik lette er ook nooit op, totdat hij ineens gemist werd. Een keer is hij een hele middag zoek geweest. Toen belde er op een gegeven moment iemand dat onze hond al de hele middag bij hun was. Ze kenden hem niet en waren aan het overleggen wat te doen tot hun dochter thuiskwam. Zij kende onze jongens en wist dat wij zo'n hond hadden dus toen maar eerst even naar ons gebeld. Pfff....opluchting.
Later een hele avond zoek.....nergens meer te vinden. Allerlei scenario's gaan dan door je hoofd. Je weet ook niet waar je moet zoeken. Uiteindelijk bleek dat hij de hele avond bij de buren was. Zij hadden een feestje, veel mensen, lekkere hapjes. Floris kwam daar wel vaker en zij hadden ook niet zo door dat wij hem weleens konden missen.......niets aan de hand dus.
Jules heeft ook al wat escapades gemaakt. Ik liep een keer bij de manege 's-avonds in het donker met een vriendin. Wij zagen een hondje lopen, heel alleen in het donker, dus wij roepen. Bleek dat hondje mijn eigen Jules te zijn. Alleen in het donker een drukke weg overgestoken. Thuis waren ze hem net aan het zoeken!
Nog een keer, een tijdje weg. Overal zoeken, roepen etc.
Hij heeft een penning om met ons telefoonnummer, dus Geert naar huis. Misschien belt er wel iemand. De voice-mail geluisterd en ja hoor....Jules was bij de eigenaren van het paard waar Maartje op rijdt. Ik denk dat hij ons aan het zoeken was. Gelukkig herkenden ze hem en hebben hem opgesloten in een paardenstal en ons gebeld.
Toppunt was tijdens een weekend weg met de familie in Zeeland. We hadden een huis in Port Zeelande. Honden mee, onze golden, hondje van mijn moeder en Jules. We wilden een rondvaart maken van ongeveer twee uur en de honden mochten niet mee. Toen we terugkwamen bij het huisje stond de voordeur wagenwijd open en Jules was weg. Hij had net zo lang aan de deur zitten rommelen totdat hij open ging. Er zat een soort draaislot op. De andere twee honden lagen gewoon binnen. Eerste actie als je wat kwijt bent op zo'n park is naar de receptie. Gelukkig kwamen we onderweg daarnaartoe al iemand tegen met Jules aan een lijntje. Een hele aardige man. Hij had Jules zien lopen en al gelijk door dat het niet klopte. Er was verder niemand bij. Hij had al naar ons telefoonnummer gebeld (thuis in Limburg, niet echt handig) en gemeld bij de receptie, en hij was heel blij dat Jules zijn mensen weer terughad.
Ik heb een andere penning laten maken met een 06 nummer.
Dat was later handig. Tijdens een wandeling is hij ook eens spoorloos verdwenen.
In het bos. Een half uur gezocht en geroepen. Toen belde er iemand dat hij Jules gevonden had midden in het dorp. Een heel andere richting dan waar wij aan het zoeken waren.....
Onze tuin is hermetisch afgesloten want op de een of andere manier gaat Jules graag alleen aan de wandel. In huis loopt hij de hele dag op mijn hielen maar buiten ben ik een stuk minder belangrijk. Het is gelukkig al een tijdje niet meer voorgekomen, je stelt je erop in dat je goed op hem moet letten. Ik word ook heel onrustig als ik niet weet waar hij is. Bovendien wordt hij ook ouder. In het bos blijft hij goed bij je. We houden hem dan ook scherp in de gaten.
Met Siem nooit zoiets meegemaakt. Hij houdt ons in de gaten!
Later een hele avond zoek.....nergens meer te vinden. Allerlei scenario's gaan dan door je hoofd. Je weet ook niet waar je moet zoeken. Uiteindelijk bleek dat hij de hele avond bij de buren was. Zij hadden een feestje, veel mensen, lekkere hapjes. Floris kwam daar wel vaker en zij hadden ook niet zo door dat wij hem weleens konden missen.......niets aan de hand dus.
Jules heeft ook al wat escapades gemaakt. Ik liep een keer bij de manege 's-avonds in het donker met een vriendin. Wij zagen een hondje lopen, heel alleen in het donker, dus wij roepen. Bleek dat hondje mijn eigen Jules te zijn. Alleen in het donker een drukke weg overgestoken. Thuis waren ze hem net aan het zoeken!
Nog een keer, een tijdje weg. Overal zoeken, roepen etc.
Hij heeft een penning om met ons telefoonnummer, dus Geert naar huis. Misschien belt er wel iemand. De voice-mail geluisterd en ja hoor....Jules was bij de eigenaren van het paard waar Maartje op rijdt. Ik denk dat hij ons aan het zoeken was. Gelukkig herkenden ze hem en hebben hem opgesloten in een paardenstal en ons gebeld.
Toppunt was tijdens een weekend weg met de familie in Zeeland. We hadden een huis in Port Zeelande. Honden mee, onze golden, hondje van mijn moeder en Jules. We wilden een rondvaart maken van ongeveer twee uur en de honden mochten niet mee. Toen we terugkwamen bij het huisje stond de voordeur wagenwijd open en Jules was weg. Hij had net zo lang aan de deur zitten rommelen totdat hij open ging. Er zat een soort draaislot op. De andere twee honden lagen gewoon binnen. Eerste actie als je wat kwijt bent op zo'n park is naar de receptie. Gelukkig kwamen we onderweg daarnaartoe al iemand tegen met Jules aan een lijntje. Een hele aardige man. Hij had Jules zien lopen en al gelijk door dat het niet klopte. Er was verder niemand bij. Hij had al naar ons telefoonnummer gebeld (thuis in Limburg, niet echt handig) en gemeld bij de receptie, en hij was heel blij dat Jules zijn mensen weer terughad.
Ik heb een andere penning laten maken met een 06 nummer.
Dat was later handig. Tijdens een wandeling is hij ook eens spoorloos verdwenen.
In het bos. Een half uur gezocht en geroepen. Toen belde er iemand dat hij Jules gevonden had midden in het dorp. Een heel andere richting dan waar wij aan het zoeken waren.....
Onze tuin is hermetisch afgesloten want op de een of andere manier gaat Jules graag alleen aan de wandel. In huis loopt hij de hele dag op mijn hielen maar buiten ben ik een stuk minder belangrijk. Het is gelukkig al een tijdje niet meer voorgekomen, je stelt je erop in dat je goed op hem moet letten. Ik word ook heel onrustig als ik niet weet waar hij is. Bovendien wordt hij ook ouder. In het bos blijft hij goed bij je. We houden hem dan ook scherp in de gaten.
Met Siem nooit zoiets meegemaakt. Hij houdt ons in de gaten!
Groet, Wubke,
Vigo Julius van Abtswoude 30 april 2006
(Jules) en
Siem-Simon 1 december 2007
Vigo Julius van Abtswoude 30 april 2006
(Jules) en
Siem-Simon 1 december 2007
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Hoewel Pim graag ergens achteraan holt zal hij nooit weglopen.
De poort buiten kan per ongeluk open staan, hij gaat er niet uit,
zelfs niet als er loopse teven in de buurt zijn.
Hij heeft een keer buiten bij de voordeur gestaan, visite had de deur
dichtgedaan, maar hij blijft daar staan tot de deur weer opengaat.
Dan heeft hij het zo druk met binnen zien te komen dat katten er
even niet toe doen.
De poort buiten kan per ongeluk open staan, hij gaat er niet uit,
zelfs niet als er loopse teven in de buurt zijn.
Hij heeft een keer buiten bij de voordeur gestaan, visite had de deur
dichtgedaan, maar hij blijft daar staan tot de deur weer opengaat.
Dan heeft hij het zo druk met binnen zien te komen dat katten er
even niet toe doen.
Pim - 27 december 2000. - 31 maart 2014.
Aard (Anna de Zwarte Fruinen x Stef van Doirne)
Aard (Anna de Zwarte Fruinen x Stef van Doirne)
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Toen Bobbie een maand of 9 was, logeerde hij een keer bij mijn ouders en plotseling was hij spoorloos verdwenen. Het was zomer, alle tuindeuren stonden open en Bobbie lag de hele tijd heerlijk te genieten in het zonnetje op het terras. De tuin is niet afgesloten met een hek; hij kan er zo uitlopen, wat hij regelmatig stiekum deed, op zoek naar vertier in de buurt. Natuurlijk mag hij dit niet, maar ja, het is een eigenzinnige smous; dat moet jullie toch wel bekend in de oren klinken...
In elk geval, op een gegeven moment lag hij niet meer op zijn plaats. Ze hebben gefloten en geroepen; daar reageert hij altijd op, maar nu niet. (Soms moeten we wel een paar minuten wachten voor hij komt omdat meneer eerst even iets moet afmaken, maar komen doet hij altijd...)
Mijn moeder heeft de hele buurt afgezocht, overal aangebeld, op het laatst echt in tranen; zij zag op een gegeven moment allerlei visioenen van auto's die stopten en Bobbie "dognapten". Bij bevriende buurhonden was hij niet en ook in het bos aan het eind van de straat was er geen spoor van hem te bekennen. Niemand had hem gezien.
Weer thuisgekomen was hij nog niet terug en de paniek sloeg echt toe.
Het bleek dat Bobbie al die tijd opgesloten had gezeten in de bijkeuken; mijn vader houdt er niet van dat de achterdeur openstaat en heeft die dus gesloten toen hij zag dat die openstond. Hij had natuurlijk niet gezien dat Bobbie daar naar binnen was gelopen.
Mijn moeder zei de hele tijd: maar we hebben hem toch geroepen? Hij moet ons toch gehoord hebben?...
Ja mam, maar mijn hond geeft geen antwoord; hij gaat kwispelend achter de deur zitten wachten tot je hem (eindelijk) opendoet...
groet, Martine
In elk geval, op een gegeven moment lag hij niet meer op zijn plaats. Ze hebben gefloten en geroepen; daar reageert hij altijd op, maar nu niet. (Soms moeten we wel een paar minuten wachten voor hij komt omdat meneer eerst even iets moet afmaken, maar komen doet hij altijd...)
Mijn moeder heeft de hele buurt afgezocht, overal aangebeld, op het laatst echt in tranen; zij zag op een gegeven moment allerlei visioenen van auto's die stopten en Bobbie "dognapten". Bij bevriende buurhonden was hij niet en ook in het bos aan het eind van de straat was er geen spoor van hem te bekennen. Niemand had hem gezien.
Weer thuisgekomen was hij nog niet terug en de paniek sloeg echt toe.
Het bleek dat Bobbie al die tijd opgesloten had gezeten in de bijkeuken; mijn vader houdt er niet van dat de achterdeur openstaat en heeft die dus gesloten toen hij zag dat die openstond. Hij had natuurlijk niet gezien dat Bobbie daar naar binnen was gelopen.
Mijn moeder zei de hele tijd: maar we hebben hem toch geroepen? Hij moet ons toch gehoord hebben?...
Ja mam, maar mijn hond geeft geen antwoord; hij gaat kwispelend achter de deur zitten wachten tot je hem (eindelijk) opendoet...
groet, Martine
Bobbie "Jonas Mozes van de Liefelijke" - 30-10-2006
Frouckje Babbe-Boo van de Liefelijke x Hollands Koetsiertje's Abe-Mozes
Frouckje Babbe-Boo van de Liefelijke x Hollands Koetsiertje's Abe-Mozes
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Wel een heel mooi verhaal...ook al zaten ze natuurlijk in de zenuwen.Martine schreef: Mijn moeder zei de hele tijd: maar we hebben hem toch geroepen? Hij moet ons toch gehoord hebben?...
Ja mam, maar mijn hond geeft geen antwoord; hij gaat kwispelend achter de deur zitten wachten tot je hem (eindelijk) opendoet...
Stapper is binnen ook altijd voor, naast of achter je voeten....
Maar buiten is alles veel interessanter.
Zijn jachtgedrag is berucht. Maar af en toe mag hij even los als hij speelt met andere honden of op een overzichtelijk stukje langs het land.
Maar laatst waren we iets te vroeg en deden we hem al los bij een brembosje.
En ja hoor, laten daar nu net twee reeën staan
Floep weg. Niet te zien welke kant op. Zoeken roepen, rondjes op de fiets.....niets.
Net hadden we besloten allebei weer een kant op te fietsen toen er een auto ons pad op draaide. Of we ook een blond hondje miste.....jaha.....
Die man had eens vast gezeten in het bos en bij ons aangeklopt om hulp. Zijn hondje was toen mee en Stapper en zij hebben eindeloos gespeeld. Dus gelukkig herkende hij hem.
Stapper was even achter de reeën aangegaan, maar ging de sloot niet over. Was de man en zijn hond tegengekomen en gezellig met hun mee gegaan
Sindsdien doen we hem ook een bandje met adres en tel. nr. om.
Bloemetje (Coco x First / Loebas) geb. 09-04-2011
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Dieuwertje Bloem van Katoen (Bloemetje x Bram) geb. 22-12-14
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Wat een verhalen! Gelukkig met een goede afloop!
Met Beppie was het zo, dat als we op de hei een mevrouw tegenkwamen met een soort dog, ze rechtsomkeert maakte en terug naar huis rende. Fijn de doorgaande weg over..... En de eerste keer weet je dat dan nog niet, want zoiets deed ze nooit. Dus zoeken geblazen!
Ik weet nog altijd niet of het aan de hond lag of aan de barse vrouw, die (nog) in elke zin 10 vloeken roept!
Met Beppie was het zo, dat als we op de hei een mevrouw tegenkwamen met een soort dog, ze rechtsomkeert maakte en terug naar huis rende. Fijn de doorgaande weg over..... En de eerste keer weet je dat dan nog niet, want zoiets deed ze nooit. Dus zoeken geblazen!
Ik weet nog altijd niet of het aan de hond lag of aan de barse vrouw, die (nog) in elke zin 10 vloeken roept!
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Gezellig gezelschap
Pim - 27 december 2000. - 31 maart 2014.
Aard (Anna de Zwarte Fruinen x Stef van Doirne)
Aard (Anna de Zwarte Fruinen x Stef van Doirne)
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Ik weet nog wel dat ik vaak niet zat te wachten op haar gezellige gezelschap op de hei...soms koos ik een bepaald paadje door het bosje daar op de hei met de hoop haar te ontwijken. Dacht daarbij, dat als ik haar dan tegen zou komen 'het wel zo moest zijn' en dan kwam ik haar juist tegen!Mary schreef:Gezellig gezelschap
Maar ze is gek op haar honden en katten.
Ze vertelde dat ze als kind gered was (uit het water?) door haar herdershond, maar de details daarvan ben ik vergeten. Kan ik haar wel eens vragen, want ze laat nu regelmatig haar honden hier in de buurt uit, vanwege ruzie op de hei. (De dog is aan het hondenhemelen.)
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Ja van verdwijnen als ze losliep weten we van onze cairn genoeg. Ze heeft zelfs eens in een hol vastgezeten bij het Haringvliet, waar het water nog hoogteverschillen kende. Dus waar zij doorheen was gerend, was even later een diepere en bredere geul. In deze tijd, ijskoud en Bert, makkelijk als altijd, liet de honden gewoon in zijn kerstkloffie (incl vlinderstrik) uit. Maar hij durfde toch niet met die kleren het water in, dus in onderbroek door het water, cairn gelukkig kunnen bevrijden en zeer koud naar huis.
Nou ja, hij heeft zo''n 30 jaar later altijd nog een verhaal te vertellen
Maar ik blijf het altijd nog het engst vinden als je denkt dat je hond gewoon thuis is en hij/zij is verdwenen.
Nou ja, hij heeft zo''n 30 jaar later altijd nog een verhaal te vertellen
Maar ik blijf het altijd nog het engst vinden als je denkt dat je hond gewoon thuis is en hij/zij is verdwenen.
Catrijn 19-12-1978/30-6-1995
Norma van Abtswoude (Otje van Adhair x Pucky) 10-10-1995 /4-3-2002
Hollands Koetsiertje's Adah (Norma van Abtswoude X Kai) 6-6-1999/4-9-2015
Do Fija van Horst en Voorde 30-11-2006 (Noorderlicht X Rauzer)
H K Jelle 13-5-2004
Norma van Abtswoude (Otje van Adhair x Pucky) 10-10-1995 /4-3-2002
Hollands Koetsiertje's Adah (Norma van Abtswoude X Kai) 6-6-1999/4-9-2015
Do Fija van Horst en Voorde 30-11-2006 (Noorderlicht X Rauzer)
H K Jelle 13-5-2004
Re: Wiens smous/hond is wel eens een tijdje zoek geweest?
Wat een verhalen, en ook veel angstigen momenten bij een aantal van jullie.
Gelukkig allemaal met een goede afloop.
Ik heb nog nooit een weggelopen hond gehad gelukkig. Hooguit in het bos moeten wachten omdat er even achter iets leuks aangejaagd moet worden.
De hond van Maurice en Iona is al een paar keer weggeweest. Zij wordt dan door de dierenambulance thuisgebracht of door hen opgebeld. Eén keer wist Iona niet eens dat ze weg was, dacht dat ze thuis was. Beide keren zijn ze door haar chipnummer achter Iona d'r telefoonnummer gekomen. Bo heeft nu ook nog een penning met tel. nr. aan haar halsband hangen.
Gelukkig allemaal met een goede afloop.
Ik heb nog nooit een weggelopen hond gehad gelukkig. Hooguit in het bos moeten wachten omdat er even achter iets leuks aangejaagd moet worden.
De hond van Maurice en Iona is al een paar keer weggeweest. Zij wordt dan door de dierenambulance thuisgebracht of door hen opgebeld. Eén keer wist Iona niet eens dat ze weg was, dacht dat ze thuis was. Beide keren zijn ze door haar chipnummer achter Iona d'r telefoonnummer gekomen. Bo heeft nu ook nog een penning met tel. nr. aan haar halsband hangen.
Lisa 26-04-05. Hieke Frouckje v.d. Liefelijke en Hollands Koetsiertje's Abe-Mozes.
een angstig half uur!!
Zelf niet goed opgelet maar na reparatie van schuurdak is de poort niet goed dicht gedaan
Normaal niet geen probleem maar ik had niet gezien dat Missy buiten was en jawel ze was weg.Aangezien we niet wisten welke kant ze op was gegaan raak je toch wel een beetje in paniek.Druk verkeer alom.
Na een half uur zoeken en roepen kwam ze vrolijk aanlopen van zoeken jullie mij soms? Rotgriet.
Waar ze geweest is....
Normaal niet geen probleem maar ik had niet gezien dat Missy buiten was en jawel ze was weg.Aangezien we niet wisten welke kant ze op was gegaan raak je toch wel een beetje in paniek.Druk verkeer alom.
Na een half uur zoeken en roepen kwam ze vrolijk aanlopen van zoeken jullie mij soms? Rotgriet.
Waar ze geweest is....