Sarah is op 3 juni geboren als tweede pup van een nestje van 8.... ze kreeg de naam Cootje.
In eerste instantie dachten ze dat Cootje een reutje was maar "het reutje" bleek een teefje en dus werden wij gebeld
Cootje woog op de eerste dag 220 gram en op 15 juni gingen haar oogjes open. In de vijfde week werd er een navelbreukje geconstateerd waardoor ze helaas uitgesloten is van het TFP. Met zes weken woog ze 2200 gram en op zaterdag 25 juli (7,5) week woog ze bijna 3000 gram.
Cootje is dus geboren met de naam Cootje maar door een foutje staat er Bobbie op haar stamboom (wij zijn het inmiddels gewend..... bij ons gaat bijna alles niet helemaal zoals het hoort
![Crazy :crazy:](./images/smilies/smiley_crazy.gif)
). Wij noemen haar echter Sarah wat in het Hebreeuws princes betekent. Wij wilden een oud hollandse naam vanwege het ras maar omdat smous verweven is met het joodse volk vonden wij deze naam eigenlijk heel passend.
Dit was een kleine uitleg over de naam Sarah aka Bobbie aka Cootje!
Hoe ging het vanaf zaterdag?
Zaterdag de 25e juni hebben wij Sarah opgehaald in Twello daar hebben wij kennis kunnen maken met Brennie de vader van de pups (die overigens mama Babs weer woest aantrekkelijk vond
![Jeah :jeah:](./images/smilies/smiley_hosanna.gif)
)
Na het ondertekenen van de benodigde stukken gingen wij weer richting huis, Sarah heeft de hele rit als een blok geslapen. Op weg naar huis belanden wij in de "unieke" storm maar daar heeft zij in ieder geval niets van meegekregen.
Thuis gekomen hebben wij haar op haar eigen tempo kennis laten maken met de overige huisbewoners, Bob. .... de twee katten en Henk onze baby Ara. Met Bob was ze gelijk de grootste vriendjes en de katten.... nou ja iedereen weet wel hoe katten zijn
De eerste nachten waren een drama.... Bob hebben wij beneden laten slapen toen hij klein was en dat ging gelijk goed maar Sarah.... nee met haar werkt dat niet. Nu begint ze de nacht beneden en vanaf een uur of drie, half 4 verhuist ze naar onze kamer. Als wij haar niet halen (wat Bob nooit gedaan heeft doet ons meisje wel....) komt ze zelf naar boven. We hebben om dat te voorkomen maar een traphekje geplaatst!
We proberen elke dat wat nieuws: met de auto weg, naar opa en oma, naar de kinderboerderij (op veilige afstand dan) en het strand (niet in de buurt van het water en gedragen tot aan het "harde" zand). Vandaag gaan we een rondje winkelcentrum en morgen een bezoekje aan de dierenarts voor enting nr. 2.
Het gaat goed met het zindelijk worden, een enkele keer valt er een plasje binnen maar het overgrote deel gebeurd buiten, s'nachts hoeft ze eigenlijk niet te plassen en als wij haar niet horen en ze moet echt doet ze het keurig netjes op het daarvoor bestemde trainings matje.
Al met al een geslaagde eerste anderhalve week.
Alleen het aan de riem buiten lopen vind mevrouw niet zo leuk maar ook dat zal vast goed komen (misschien houdt ze niet van roze
![fluiten :fluit:](./images/smilies/Smiley-fluiten.gif)
)