Liep er, aan de overkant van ons pad, een oude meneer in het bos. Zomaar tussen de bomen. Hij kon niet op het pad of de weg komen, er is daar een flinke greppel.
Meneer bleek enorm in de war. Wist niet waar hij woonde. Hij had alleen sleutels bij zich.
Enfin...ik op de fiets de dichtstbijzijnde camping af en de wandelroutes achter ons. Overal gevraagd wie zijn vader of schoonvader miste...wij hadden er een over.
Toch maar de politie gebeld, want hij wilde er vandoor. In afwachting heeft Lex hem met een kopje koffie bezig gehouden en ben ik nogmaals op zoek gegaan.Uiteindelijk fietste ik tegen een man op die leek te zoeken. De zoon in kwestie had wel een gps dingetje in pap zijn jasje genaaid, maar die moest misschien opgeladen? De familie bleek op een andere camping, best ver weg, te zitten. Zijn vader deed alles af, dus vandaar het ingenaaide ding. De politie kwam er toevallig ook aan, maar vertrok snel, omdat ze naar een reanimatie moesten. Ik was enigszins pissig. Lakse zoon vond het allemaal niet zo erg blijkbaar. Als zijn vader links af geslagen was, was hij nooit meer uit het bos gekomen. Hadden er ook nog helikopters aan te pas moeten komen. Hoezo ..pas haalt alles eraf...dan verzin je toch iets met een tie-wrap ofzo. Er zullen zeker goede armbandjes voor demente mensen bestaan. Die politie heeft wel wat anders te doen!!!! Voor nu eind goed al goed.... ongeveer.
maar ja dan moet je wel een chipreader bij de hand hebben....
vandaag had hij geluk.....
aan jullie heeft het zeker niet gelegen.zonder het geblaf van de meisjes was het mischien verkeerd afgelopen.Groetjes Alida 
