Fotoverhaaltjes.

[Erna]

Ja Bart heeft het heel goed gedaan, natuurlijk trots, maar dat zijn we op alle vijf de kleinkinderen.
ik haal de foto's weer weg.

[Erna]

Texel, het blijft zo langzamerhand een beetje thuiskomen.
Zo vertrouwd en zo fijn om er te zijn.

Op vrijdag komen de vissersboten weer naar Oudeschild.


Altijd leuk om dan langs de kade te lopen.


De meeuwen zijn er talrijk, hier op de uitkijk of er een visje te scoren valt.

[Erna]

Mooie weg langs de Waddendijk.
We stoppen altijd even bij het punt waar je alle kanten op kan kijken.
Altijd een leuk plaatje van de molen.


Aan de andere kant de Waddenzee.
Hier zie je de netten goed omdat het laag water is.


Op een ander moment hoog water, alleen de stokken waar de netten aan vast zitten steken nog boven water.

[Trix]

Prachtig !

[Maureen]

O, wat mooi!

[wubke]

Heerlijk! Genieten!

[corrie]

Gisteren in het echie bewonderd.Vandaag aan het strand gelegen.....

[loes]

[Maureen]

Da's met dit weer ook niet slecht Corrie!

[Erna]

Gisteren in het echie bewonderd.Vandaag aan het strand gelegen.....

Heerlijk Corrie, was het niet te warm.
Maar er zal genoeg gekoeld worden denk ik.
Waterratjes, Hieke en Jutte. Lies lijkt wat dat betreft niet zo op ze.

[Erna]

Het is altijd leuk om naar het springen te kijken.
Hier gaat een groepje naar het vliegtuig, volgens mij blijft de deur open tijdens de vlucht Zou voor mij niets zijn met mijn hoogtevrees.
Stap ook niet in een klein vliegtuigje voor een rondvlucht.


Als ze gesprongen zijn zie je de springers eerst als stipjes in de lucht.
Sommige zijn snel beneden, anderen proberen de landing uit te stellen.
Je kan nog heel wat sturen heb ik begrepen.


Familie en vrienden wachten op hun terugkeer, blijft altijd spannend natuurlijk.

[Erna]

De landing gaat in de meeste gevallen erg rustig.
Ze hangen vlak voor de landing bijna stil en komen netjes op hun voeten terecht.
Sommigen hebben het nog niet goed onder de knie en kunnen niet goed sturen. Gevolg is dat ze ver van de landingsplaats neerkomen, dat wordt wandelen met de parachut onder je arm.


De springers lopen terug, de meesten met blije gezichten.
Als je een tandemsprong hebt gedaan wordt er in de lucht ook nog gefilmd.


De parachutisten vouwen meteen na hun sprong de parachut op. Dit moet natuurlijk heel secuur gebeuren.

[Jeanette]

Leuk om te zien, maar je krijgt mijn sokken nog niet mee.

[Maureen]

De mijne ook niet! Voor geen goud. Maar het is een spectaculair gezicht.
Dat opvouwen lijkt me ook een speciale bezigheid. Ik zou er de zenuwen van krijgen of ik het wel goed gedaan had

[Jeanette]

Een stoel is me al hoog genoeg.

Maar heel leuk om naar te kijken. Luchtballonnen....ook zo leuk.

[Erna]

Kijken is leuk, maar voor mij verder ook niet.
Je hebt ook van die waaghalsen die van torens, gebouwen en andere hoge objecten afspringen. Zij hebben door de geringe hoogte geen reserveparachut.
Las vanmiddag op mijn tablet dat er vandaag iemand is omgekomen die van een hoogspanningsmast af sprong en waar de parachut niet van open ging.

[Maureen]

Dat bedoel ik nou met dat opvouwen Mensen zijn niet gemaakt om van hoogspanningsmasten te springen....

[Erna]

Op Texel huren we altijd een huisje bij de boer.
Ze hebben twee huisjes op hun erf staan, één kijkt uit op het land met de koeien, het andere kijkt uit op de stal.
Koeien zijn hele nieuwsgierige dieren, ze komen vaak een kijkje nemen.


Bij de boerderij woont ook een hondje, Ze heet Iris, maar ik noem haar altijd Takkie.
Hier komt ze ook weer even buurten. Je weet nooit of er nog iets lekkers uitgedeeld wordt.
Een paar jaar geleden heeft ze geprobeerd of ze iets lekkers van Lisa af kon pikken.
Helaas werd Lisa daar erg boos over en Takkie heeft vanaf dat moment ontzag voor onze Lies. Lisa vindt het prima als ze binnenkomt, maar verder dan dat gaat de liefde niet tussen hen.


Quincy, het hondje van mijn schoonzusje is een ander verhaal, die mag bij Lisa op haar kleed komen liggen.
Lisa kent Quincy al haar hele leven, ze was pas negen weken toen ze Quincy leerde kennen. Quincy is 13 jaar.

[Erna]

De koeien stonden regelmatig voor het raam.


Er is ook een stal met kalfjes, en er wonen twee katten bij de boerderij.
Moest wel goed op Lisa letten, zij heeft het niet zo op katten.
Dit katje dat bij de kalfjes komt buurten ging er wel vandoor als ze Lisa zag.
Maar de grote rode kater was een ander verhaal, beter dat ze bij elkaar uit de buurt bleven.


Het is altijd leuk om even de stal in te lopen, of aan de achterkant bij de melkmachines te staan.
Het is een volautomatisch melkveebedrijf.
Achterin de stal staan twee Lely-melkmachines. (rood)
De koeien gaan uit zichzelf naar de machine toe, ze krijgen dan meteen afgepast krachtvoer toegedient. De chip leest welke koe er bij de machine staat en hoeveel voer die krijgt. Soms maken ze een extra rondje, je weet maar nooit. Dan komt er natuurlijk geen extra voer en lopen ze weer door.
De koeien kunnen v.a. 6.30 uur zelf de stal uit naar buiten toe. Het hek gaat alleen open als de chip aan geeft dat ze al langs de melkmachine zijn geweest.
Om 22.30 haalt de boer al zijn melk-koeien weer van het land. De anderen mogen nachts buiten blijven. De koeien die vlak bij ons huis stonden waren allemaal drachtig en hoefden nachts niet naar binnen.

[Erna]

De zoon van de boer had al vakantie van school en helpt zijn vader met alles wat mogelijk is.
Hier heeft hij gras van een ander stuk land opgehaald.
Wat zijn ze toch behendig met die grote machines.


Het gras wordt gestort, door een ketting in de aanhanger wordt het gras er als ware uitgeduwd.


De boer egaliseert de berg terwijl de zoon een nieuwe lading haalt.
Ze moesten doorwerken want er werd regen verwacht.
Eenmaal klaar kwam er plastic over de berg gras en daarna werd er nog aarde opgestort. Dit is het inkuilen van gras. Op deze manier kan er geen lucht meer bijkomen zodat het niet gaat rotten.
In het najaar kuilen ze op dezelfde manier mais in.


De serie begint bij de vorige bladzijde.