Wachten op een pup of liever toch een oudere hond?

[Jeanette]

De keuze voor een oudere hond wordt vaak gemaakt, omdat een pup in de eerste maanden zoveel positieve aandacht nodig heeft.
Maar toch kom ik regelmatig mensen tegen met banen en heel goed opgevoede lieve smouzen ???
Onze eerste hond, Bilbo, heb ik helaas niet als pup gekend. Bilbo ging overal mee naar toe. We werkten heel veel. Bilbo lag onder het bureua of liep achter ons aan, wachtte in de auto, lag bij onze voeten.....je hoefde niet eens op hem te letten.
Sam en Ayla hebben altijd Lex om zich heen gehad. Ik werkte toen wel, hij niet. Maar vooral Sam was een erg makkelijke meeneem hond. En al heel snel. Een paar uurtjes thuis blijven ging prima. Mee op bezoek, geen punt. Mandje of dekentje mee en regelmatig even lopen en spelen. Ik ken verhalen van werkende mensen waarbij de pup bijna uit de al te willige handen van het voltallig personeel gered moest worden. Inclusief baas denk ik Geen rook pauze, maar uitlaat pauze, toch
Er zijn toch forumleden die ook behoorlijk wat werken. Uitlaat service en logeeradressen werken soms ook perfect.
Kortom, de overweging van Marja voor een herplaatser i.v.m. de eerste periode van opvoeding...........Mmmm Je weet dan natuurlijk wel precies wat je in huis haalt. Ik weet niet of Stapper uren in een bench had gebleven in zijn eerste maandjes. Maar als je wel vier / vijf weken vakantie in de eerste tijd op kunt nemen, dan moet het toch de doen zijn????

[Mary]

Maar als je wel vier / vijf weken vakantie in de eerste tijd op kunt nemen, dan moet het toch de doen zijn????

Misschien.... maar toch heb ik nog steeds het gevoel dat er een staatslot
wordt gekocht na de trekking. Mijn voorkeur voor plaatsing blijft onvoor-
waardelijke liefde.

[Jeanette]

Ja, ik heb het er met Lex over gehad en die twijfelt ook.
Je moet het anders helemaal dichttimmeren met toezeggingen van anderen.
Stapper is een heel ander hondje. Enorm lief, maar hij wil graag overal bij zijn en mee meehelpen. (De was, de groentetuin, ach....je weet wel) Kortom, veel actiever dan Sam en Ayla. En dat...weet je dus nooit van te voren. Een gedragstest geeft wel wat duidelijkheid, maar niet zozeer t.a.v. aktief of minder aktief gedrag.
Wij zijn wel mazzelaars, met zoveel tijd (en ruimte)voor onze beesten.

[Mary]

Lex,

en Jeanette, jij krijgt er ook een

[MarW]

een staatslot kopen na de trekking ? interessante gedachte, maar, kan m niet volgen

ja, ik twijfel ook, zeker. Maar meer of het leven wat ik een hond te bieden heb het goede is (is afhankelijk van het karakter van de hond) Sommige honden vinden t misschien helemaal níks om steeds met de baas mee op stap te gaan.

Uitlaatservice e.d. wil ik niet (meer) Niks ten nadele van uitlaatservices, heb een hele goede gehad, waar de honden de indruk maakten soms liever bij in de roedel te zijn dan een dag bij mij, haha, alsof ze naar de Efteling gingen, zoiets

Maar, een hond nemen en dan afhankelijk zijn van anderen: dat wil ik niet.

Vandaar mijn gedachte: hond die t leuk vindt overal met me mee naar toe te gaan. Natuurlijk timmer je je leven hieromheen, aantal dingen doe je dan niet. Zoals sommige vakanties. Maar, dat heb ik nooit gedaan, altijd de honden voor laten gaan, zoals ik me er goed bij voel.

Voelde me al schuldig als ik ze af en toe een paar uur samen alleen thuis liet.

Jeanette, waar twijfelt Lex aan ? pup of herplaatser, of sowieso een hond als je werkt ?

een vriendelijke groet van
marja

[MarW]

Mary, [quote Mijn voorkeur voor plaatsing blijft onvoor-
waardelijke liefde[/quote]

helemaal mee eens !

[Mary]

Mary, [quote Mijn voorkeur voor plaatsing blijft onvoor-
waardelijke liefde

helemaal mee eens ![/quote]

Gelukkig, dan is die kus nu ook voor jou

[Monique]

Ik werk ook dagelijks van 8.30 tot 13.30, 1 dag in de week is Doeke thuis dus 4 dagen zijn ze van 8.30 tot 14.00 alleen, sinds deze maand. Dat gaat boven verwachting goed. Jojo is nu 10 maanden. Voor september hadden we de zomervakantie (kinderen thuis, ik veel vrij) en daarvoor hadden we het geluk en de pech dat onze zoon nauwelijks naar school ging. Daardoor is Jojo die eerste belangrijke periode weinig alleen geweest. Maar voor een hond is het vooral belangrijk dat de baas in de buurt is (de roedelleider). Zodra ik thuis kom is niemand meer belangrijker dan ik .
Als ik alleen zou wonen en ik zou mijn hond mee kunnen nemen naar mijn werk zou ik zeker een pup durven aanschaffen. Zorg dat hij genoeg beweging 's ochtends, in de pauze en's avonds krijgt. Zorg voor voldoende speelmateriaal tijdens de 'kantoorperiode' en ben een beetje flexibel. Die drukke pup-periode is maar zo kort en een hond past zich toch veelal gemakkelijk aan aan jouw levensstijl. Daar is ook niets mis mee, zolang je maar niet de basisbehoeften van de hond uit het oog verliest.

Leuk onderwerp

[Jeanette]

Lex twijfelt aan de periode die je nodig hebt om je pup zoveel mee te kunnen geven dat hij het goed zal doen als hij mee gaat naar je werk. Maar dat hangt dus in hoge mate van je werk af. Wij waren ooit eigen baas in een vormingscentrum, dus konden we in hoge mate onze eigen tijd indelen. En ik ken iemand die drie hondjes, inclusief pup, in overleg heel goed mee kan nemen naar kantoor 8)
Rekening houden met allerlei andere dingen, vakantie enz. spreekt voor zich. Maar je werk, daarbij ben je vaak afhankelijk van anderen.
Overigens lagen onze oude smousjes ook heerlijk onder tafel in een restaurant. Een van onze pups ging mee op de boot met zijn eigenaren en er zijn vast en zeker nog heel wat verhalen waar onze trouwe viervoeters toe in staat zijn

[MarW]

'sochtends voor mijn werk rende ik een uur met Ca en Levi door de duinen en over t strand

dan overdag nog 2 à 3 x een rondje 'gewoon'

en dan 's avonds weer een uur erop uit door bos of langs t strand

en dan t laatste rondje 'gewoon'

te weinig beweging ?

en in huis af en aan met ze spelen, en trainen, mental training wat vooral Ca erg leuk vond: onder welk bekertje bevindt zich t brokje, haha

ja, leuk onderwerp is dit: nuttige (althans voor mij) discussie

[MarW]

Jeanette, ik ben zakelijk directeur van een moderne danscompany. Kan mijn tijd heel goed zelf indelen (geen baas boven me

dat helpt misschien ?

en binnen de company vinden de dansers t geweldig: een companyhond !

we hebben ook een binnentuin bij de studio's, dus da's ook prettig

enfin: ik denk er heel rustig over en doe niks overhaast

fijne avond, en dank voor t openenen van dit topic !

Marja

[Monique]

Kun je leuk aan doggy-dancing doen

[Mary]

Kijk, dat maakt de situatie al heel anders.
Bij de "doorsnee" baas ben je toch afhankelijk van de regels, die zomaar
ineens geheel anders kunnen zijn. Dat zijn dan toch omstandigheden waarvoor
je niet gelijk een oplossing hebt. Een hond waarmee veel wordt gedaan zal
zich bijna altijd schikken, neemt niet weg dat er toch een minpuntje naar voren
kan komen waar je, wat mij betreft, dan toch genoegen mee zult moeten nemen.
Ieder hondje heeft toch zijn eigen eigenaardigheden.

[Jeanette]

Ha, als ik een pup was, wist ik het wel Doggy- dancing

[Erna]

'
en in huis af en aan met ze spelen, en trainen, mental training wat vooral Ca erg leuk vond: onder welk bekertje bevindt zich t brokje, haha

Maureen dit vindt jij ook leuk, deze discussie is ook wel wat voor jou.

Marja ik denk dat een pup heel goed zou kunnen bij jou. Ik denk dat hij-zij helemaal op zijn-haar plaats zal zitten bij je. Nu moet je je eerst nog door de wachtlijst heenworstelen. Je hebt je huiswerk goed gedaan hoor, smousjes zijn eindeloos leuke en lieve honden.

Groetjes, Erna.

[MarW]

quote Mary: Een hond waarmee veel wordt gedaan zal
zich bijna altijd schikken, neemt niet weg dat er toch een minpuntje naar voren
kan komen waar je, wat mij betreft, dan toch genoegen mee zult moeten nemen.
Ieder hondje heeft toch zijn eigen eigenaardigheden.einde quote Mary

Mary, mijn Canetti (pas overleden op 12 jarige leeftijd aan Cushings disease) was wat men noemt 'een erg moeilijk hond'. Als puppie van 8 weken kreeg ik hem van een prima fokker vandaan. Voordat ik hem in mijn leven haalde, me eerst goed ingelezen. Puppycursus met hem gedaan. Later andere vervolg cursussen. Op zijn vierde werd hij agressief, onvoorspelbaar, neurotisch, en veel meer van dit. Toen hij 6 jaar was kreeg ik, na verschillende hondentherpauten en heel veel anders geprobeerd te hebben, het advies van zijn fokker (én de dierenarts) hem 'maar in te laten slapen' Never nooit niet ! Ik heb van alles doorgezet en veel bereikt voor en met Ca. Nooit maar dan ook nooit heb ik gedacht 'la maar zitten' Natuurlijk niet ! Eens dat ik een hond heb, is t voor altijd én onder alle omstandigheden. Je hebt geen idee (logisch, je kent me niet) hoezeer ik én van mijn honden hou én verantwoordelijkheid voor ze draag.

Enfin, ik geef je een heel klein beetje achtergrondinfo omdat ik prima begrijp wat je zegt over 'onvoorwaardelijke liefde'

precies dát is de reden dat ik zo zorgvuldig denk en denk vóór ik een nieuwe hond een leven aanbiedt met mij. Eenmaal bij me, al zou de hond álles 'mankeren' (hetzij lichamelijk, hetzij geestelijk), of al zou mijn leven helemaal veranderen: is het mijn liefde en mijn verantwoordelijkheid, en zoek ík een oplossing zodat de hond een goed leven heeft.

fijne dag en vriendelijke groet van
Marja

[Jeanette]

Hoi Marja,
Zo'n hond als Ca is in menig opzicht toch een hele verantwoordelijkheid geweest. Maar natuurlijk is hij een onderdeel van je leven met alles er op en eraan. In voor en tegenspoed zal ik maar zeggen . Ik merkte dat we, ondanks Stapper, toch nog veel met Ayla en Sam bezig waren in gedachten. Zo'n rouwperiode duurt lang en het komt af en toe onaangekondigd weer heftig langs. Dan is het ook moeilijk om aan vreugdevolle lekker ruikende puppies te denken. Een soort gevoel van ontrouw aan je oude hondje(s) misschien, wie zal het zeggen.
Misschien toch goed om dan juist een pup te overwegen. Plaats en tijd zat, dat is nu wel duidelijk Een pup neemt heel weinig eigen verleden mee en ze zijn zo innemend, dat je daar direct ook weer figuurlijk plaats voor hebt. En dat helpt echt. Niets zo fijn als een maatje door dik en dun. Een maatje dat helemaal bij jou opgroeit.
Gelukkig heb je nog tijd genoeg.

[MarW]

ha Jeanette,

ja, herken veel in wat je schrijft, ook over 'dat gevoel van ontrouw' en 'het verdriet wat me op de gekste momenten steeds weer overvalt': kan een geur zijn waardoor het getriggerd wordt, of een andere hond, of soms alleen mijn eigen gedachten aan hen

Ca was idd een hele verantwoordelijkheid. En je hebt gelijk, misschien is t juist goed t.z.t. geheel fresh met een nieuw pupje te beginnen. Band opbouwen kost energie en tijd en inzet, logisch. Liefde groeit met de jaren steeds door, van Ca hield ik zó ontstellend veel, misschien juist ook omdát ie zo 'moeilijk' was. Ik had medelijden met hem, zo'n lastig karakter leek me voor hem ook geen pretje

een vraagje: heb de rasvereniging een mail gestuurd. Antwoorden ze daarop ? of is t iets wat ze gewoon 'filen' voor 'je weet maar nooit' ?

fijne avond en groet van
Marja

[loes]

Ik neem aan, dat je de mail naar Fredie v.d. Giessen hebt gestuurd?
Daar krijg je beslist wel antwoord op, maar ze was een dag of wat afwezig, dus zal ze nog bezig zijn al haar mail te beantwoorden.
Ook voor een herplaatshond krijg je een formulier en moet er voor de wachtlijst de € 12.00 betaald worden. Trouwens, als je toch in je achterhoofd hebt om misschien t.z.t. een pup te nemen, zou ik me ook op die wachtlijst laten inschrijven. Voordat het zover is, ben je een flinke tijd verder.
Een plaats op de wachtlijst wordt bepaald door het tijdstip dat het inschrijfgeld op de rekening ontvangen wordt.
Lidmaatschap van de rasvereniging (HSC) staat los van de wachtlijst en moet dus apart opgegeven worden aan de administrateur, de heer Somers.