De Hollandse smoushond

Hallo allemaal, mijn naam is Yvonne en ik ben het baasje van allerliefste smousje Senna (10 jaar). De reden dat ik (weer) op het forum kom is met een beetje verdrietige reden. Ik ben gescheiden en woon sinds ruim 2 jaar in een klein dorpje op de grens van Friesland. Na mijn scheiding was het vanzelfsprekend dat Senna met mij mee zou gaan omdat ik vanuit huis kan werken. Dat thuis werken is tevens de reden dat zij nooit geleerd heeft alleen te zijn. Ze komt uit een gezin en er was altijd wel iemand aanwezig. Nu na ruim 2 jaar wordt het voor mij heel erg moeilijk een nieuw leven op te bouwen. Ik ben niet in het bezit van een auto en ik woon echt in zo’n klein dorpje waar geen goede verbinding is om makkelijk te reizen. Mijn kinderen wonen in Amersfoort, slechts een uurtje met de auto maar meer dan 2,5 uur met ov. Dat kan zelfs niet in het weekend want dan rijd er hier geen bus. Ik heb haar inmiddels wel aan kunnen leren een uurtje of 2 alleen te zijn, maar dan ik kan ik niet ver weg gaan. Ik merk dat dit niet goed voor mij is en al hou ik zielsveel van haar, ik heb de moeilijke beslissing genomen om voor haar een nieuw tehuis te zoeken. Dat zal misschien niet meevallen, maar toch kan ik me niet voorstellen dat er niemand te vinden is die zo’n lief smouzenmeisje niet nog een paar mooie jaren wil geven.
Een lang verhaal als intro, maar ik hoop dat ik via deze weg in contact kan komen met iemand.
Ook als één van jullie iemand weet zou dat heel mooi zijn. Groetjes Yvonne

Ach wat ontzettend sneu voor jullie allebei.
Ik neem aan dat Fredie al op de hoogte is, zodat ze ook kan meedenken.
Helaas...ik zou niemand weten die een gouden mandje voor Senna vrij heeft.

Dat is wel triest voor jullie, Yvonne.
Ik weet ook niemand die een plekje zou hebben voor Senna...

Wat een triest verhaal Yvonne.
Fredie kan je vast verder helpen. Er is een lijst met mensen die liever een volwassen Smousje opnemen in hun gezin dan dat ze een pup willen opvoeden.
Ik zou zeggen, bel Fredie, en bespreek het met haar.
Sterkte gewenst!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Wat erg dat je dit allemaal is overkomen, Yvonne.
Ik hoop dat je je draai in dit nieuwe leven kan vinden.
Heel erg vind ik dat jouw/jullie (Sanne?) Senna niet alleen kan blijven.

Zoals je destijds bij de aankoop hebt afgesproken, neem je altijd contact op met de mensen van het Terugfokprogramma en/of de fokker.
En zoals Jet al schrijft; er is een wachtlijst voor herplaatsers.

Sterkte.

Dankjewel allemaal voor de reacties. Even voor de duidelijkheid: ik heb contact gehad met Fredie en zal dat blijven houden. Ik heb mijn berichtje ook hier geplaatst om het zoekgebied voor een nieuw tehuis voor Senna ( Sanne op de Mookerhei) wat te vergroten. Groet, Yvonne

Wat naar allemaal Yvonne, het leven loopt vaak niet zoals je gedacht had.
Ik kan me jullie nog goed herinneren én de prachtige foto's van je lieve Senna.
Zelf ben ik inmiddels ook alleen door het overlijden van Bert en hadden we net een jonge herplaatser, maar anders zou ik haar zo willen.
Denk dat er wel snel iemand komt die dolblij met haar zal zijn.

Het spijt me te horen dat je alleen bent Loes. Het leven gaat inderdaad niet altijd zoals je zou willen. Hopelijk kun je je draai vinden, ik wens je alle goeds! En dankjewel voor je lieve woorden.

Sterre riep het ook meteen, dat ze wel bij ons kan.
Maar ik denk dat er een herplaatswachtlijster heel gelukkig van kan worden. (Ze hing al bijna met Fredie aan de lijn).
Hier is het gemis van een tweede hondje nog steeds groot.

Hallo Karin, ja kan me heel goed voorstellen. Dat was ook niet wat jullie voor ogen hadden en is heel verdrietig. De warme reacties die ik hier krijg doen me goed en ik hou echt hoop dat er ergens een fijn plekje voor haar zal komen.